Pagina's

zaterdag 7 november 2015

Ons Luna in de spotlights

Ons Luna, bij Shin noemde ze Candy, ze is voor 3/4 Galgo, en het andere deeltje is Labrador.
Aan alles kan je zien, dat ze meer Galgo is.
Ze is bij ons gekomen, wij hadden ons Tycha al , ze was ongeveer 8 maand. Maar wij hadden heel graag een tweede hond gehad, wij waren van plan om een puppy Golden Retriever te kopen, in een erkende kennel die zich alleen op Golden Retrievers richtte. 
Dus we gingen de zoektocht aan, op de pc, het eerste wat we tegen kwamen, was het asiel van Shin "Spaanse honden in nood". We bleven daar hangen, en begonnen te lezen, en we hadden op dat moment zoiets van, moesten we nu eentje adopteren, die we gelukkig kunnen maken, en een gouden mand geven.
Mij moest dit geen twee keer gezegd worden, ik had al besloten, ja we doen het. Maar dan kwam het moeilijkste, want zoveel honden zochten een gouden mand en goede thuis.
We zijn ook naar geen andere site meer gaan zien, het voelde als ja hier zitten we goed.
We wilden een teefje, ons Tycha is ook een meisje. Het eerste hondje dat we bekeken, was ons Luna, ze was 8 maanden oud, dus zo oud als Tycha.
En we haar geschiedenis bezorgde ons kippenvel, en tranen. Ze was als puppy, samen met haar broertje en zusje, in een afvalcontainer gegooid, om levend vermalen te worden, in de vuilniskar.
Gelukkig hebben de mensen van Shin hun gered, maar voor haar zusje kwam alle hulp te laat. Ze had direct ons hart gestolen, we hebben contact gezocht, alles is in orde gebracht, er kwam iemand bij ons thuis, om te zien of we geschikt waren, en het licht werd op groen gezet. Maar ze moest van Spanje komen. Natuurlijk wat dacht je voor ons duurde dat eeuwen, alhoewel alles vlug ging. En eindelijk kwam het moment dat we haar mochten afhalen op Zaventem, het was nieuw, ons Tycha was mee, daar wij hun toch kennis wilden laten maken op neutraal terrein.
Ze waren toch met een stuk of 6 die hier in Belgie aankwamen.
Ja, mijn tranen namen de overhand, ik kon ze niet meer bedwingen, want zoals jullie wel al zullen weten, is mijn hart oneindig groot voor dieren, ze geven je zoveel terug, liefde vriendschap, vertrouwen, wat je niet van alle mensen kan zeggen. Dat moment dat ze uit de Bench kwam bestond niks meer rondom mij, ik sloot haar in mijn armen, en het was even heel even, Luna en ik. Ik voelde de klik, ze kroop heel dicht tegen mij aan.
En hier is ze dan. Luna, bij Shin Candy
Ze is super lief, het klikte direct met ons Tycha.
Ze is heel fier, ze loopt als een gazelle, gaat heel graag naar zee, en ze gaat heel graag wandelen. 
Dan is ze zo zottekes.
Ik wil ook de mensen Van Shin bedanken, om zoveel honden te redden van en uit  het dodenstation, en ze dan een thuis te zoeken.
En je ziet dan in de blog van Natte neuzen, hoe gelukkig ze zijn, bij hun nieuwe baasjes.
En het is een organisatie die aan elkaar hangt, want in je eentje kan je zoiets niet.
Dus al deze mensen, Spanje Belgie en Nederland verdienen een bloemetje. 

   
Ooit zou ik heel graag de Refigio gaan bezoeken, en een weekje helpen met de dieren.                 



Hier hangt haar tong goed uit haar mond, ze waren met hun drie aan het crossen, dwars door het huis, want ze kunnen rondom rond.


Ze had haar tussen de bomen weggestoken, en Tycha moest haar zoeken, ze bleef daar zolang tot ons Tycha haar had gevonden.


Maar ik moet wel zeggen, door haar verleden, is ze van alle lawaai heel erg bang.
Het is eender welk lawaai, de stofzuiger, dozen die rammelen, echt van alles, en ook ons Tycha heeft dat door haar verleden.
Het is al beter, maar het is een lange weg.
Die wij samen met haar met heel veel liefde afleggen, en beetje bij beetje, zal het steeds beter gaan.


Ze was echt moegespeeld, en dan gaat ze gewoon binnen liggen, in de zetel, sluit haar ogen en ze slaapt.


Het is echt een lust om naar hun te kijken, hoe ze samen aan een doekje, of gewoon ons Tycha ga dan een handdoek halen, en ze geeft een stuk aan Luna, en dan gaan ze hun trekspelletje doen.
Die kunnen echt niet zonder elkaar.
Ik had laatst iemand die mij deed verstaan van, ja zei ze, ik zou mij toch niet in een zetel zetten waar honden in liggen, en ja dat was er al over voor mij, en ik zei heel spontaan, met een lachje, oei, dan moet je zeker bij mij niet op de koffie komen, want je zou op de grond moeten gaan zitten, want mijn honden liggen lekker in de zetel, en het was gedaan met haar commentaar.
Ik hoef geen luxe, in een huis waar ik mij niet zou durven in bewegen, daar moet leven zijn, van onze meisjes
Ach mensen kunnen zo raar uit de hoek komen.
Ik houd van onze honden, meer dan van mensen.
Maar ik wil hier wel aan toevoegen, mensen die mijn vertrouwen waard zijn, die echte vrienden zijn, alsook dierenvrienden, ook zij hebben een plaats in mijn hart, en ik zal voor hen opkomen.
En mijn vriend en onze kinderen, staan op de eerste rij.
Ook Shin zullen wij trouw blijven, als een van onze meisjes naar de hondenhemel gaat.
Maar dat zal nog heel lang duren hoor.

Ik wil jullie ook vertellen, dat ik verslaafd ben aan hondenspeeltjes meebrengen voor hen.
Overal waar ik ga of kom, zoek ik een afdeling met hondenspeeltjes.
Voor ons Luna heb ik nu een nieuw tuigje besteld, knalrood heel mooi, als ik het heb zet ik wel een foto in mijn volgende blog.
Mensen, houd van dieren, en verzorg ze met al de liefde die je in je hebt.
In mijn volgende blog zet ik ons Lady in de Spotlights, ook zij zat te wachten in de dodencel, tot het haar beurt was.

Je kan Meintje en haar honden volgen op:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten