Umi, waarom? Waarom?

Ze werd uit een dodenstation gered. Een klein, zielig en mager hondje. Ze had nog melk in haar tepeltjes, maar haar pupjes waren haar ontnomen en waar ze naartoe waren weet niemand! Alleen kleine Umi, die alles in haar hart en geheugen gegrift had. Zonder woorden weten we genoeg...

Ze kwam binnen en ging stilletjes in een hoekje zitten, haar oogjes neergeslagen, alsof ze wilde dat je haar niet zag. Toen ik haar opnam, voelde ze warm, heel warm aan. Ze had koorts.

Toen zag ik in haar nek een grote bult. Een andere hond had haar aangevallen en hierdoor had Umi een infectie opgelopen. Het was een enorme wonde. De dierenarts heeft haar onmiddellijk behandeld. De arme stakkerd was behoorlijk gekwetst. 

Umi is van karakter een echt goed en prachtig hondje, nederig en loyaal, intens eenvoudig en onopvallend. Ze is zo lief, zo goed van aard. Hoe kan je nu toch zo een klein vrouwtje zoiets aandoen? Ze mist achteraan een teentje aan een van haar voetjes, is mager en moet nog echt aansterken. Positief is dat we al op weg zijn om beter en gelukkig te worden... Amper 4 kg, klein en fijn dingetje: Umi.

Voor meer gegevens klik hier.