Monkey (ACE Focus)

Alweer ruim een jaar geleden adopteerde ik Monkey (ACE Focus) en ik ben nog steeds erg enthousiast over hem! Hij doet zijn naam alle eer aan, het wemelt hier nog van de apenstreken, maar ‘t is altijd lachen met hem.

Op het balkon heeft hij nog steeds zijn eigen grondverzetbedrijfje en vaak andere ideeën over tuinieren dan ik..... Gisteren is hij voor het eerst met de trein mee geweest, de auto was hij al lang aan gewend. Het ging prima, vond enkel eerste keer instappen beetje eng... Maar na kwartiertje had hij al onder de bank iemands schoenveter losgemaakt, een teken dat hij zich al helemaal op zijn gemak voelde.

De laatste tijd heb ik wel veel werk aan zijn vacht gehad, want die is nu prachtig dik geworden,  met lengtes van 15 cm. Ook heb ik gezocht in tijdschriften en op internet en ik denk dat hij veel van een Gos d’Atura heeft. Als ik de beschrijving qua karakter en foto’s zie van dat ras (eigenlijk Spaans herdershondje) is het ‘m wel. Ik denk ook dat hij nu pas in zijn eerste verhaarperiode zit, want het is van bruin/blond nu bijna wit, behalve hier en daar een gitzwarte haar erdoor. En zijn oren en snuit en bovenzijde staart blijven zwart.

Ik had nog een elektrische kam ergens liggen van de schapendoezen en dat werkt best goed. Hij is er al wat aan gewend. Als het klaar is loopt hij alvast vooruit naar het kastje waar de beloningen liggen...Een soort van hulphond dus...

Hij is de lieveling van de buurt. Heeft ook een lief karakter, gaat andere honden die lelijk doen uit de weg of negeert ze meestal (gelukkig). We brengen aardig wat tijd door in het park en hij was mee (natuurlijk) naar de camping in Duitsland. Vijf weken daar ook genoten van bos en gras. En Monkey heeft de berkenboom geknipt voor me. Alleen jammer dat daar niet veel honden om mee te spelen waren, maar dat hebben we thuis zo weer ingehaald. Elke dag in park zijn er wel 10 à 15 stuks om mee te ravotten.

Monkey weegt nu 10.5 kg. Hij was toch wel erg magertjes in het begin. Maar hij is nu een mooi stevig hondje geworden. De dierenarts vond hem een hele leuke hond, hij liet ook alles met zich doen, tandjes bekijken, nageltjes knippen. Alleen moet ik hem leren tandenpoetsen, want ze zag (nu al) wat aanslag op zijn tanden. Een nieuwe uitdaging dus..... Hij is zonder een kik te geven ingeënt voor wat nu nodig was. Zij zag er ook wel  een Gos d’Atura-achtigs in hem zit, maybe vermengd met iets van een Nizinny. Ikzelf hou het op een Grando Gos

Bandito Ermoso Harioso. Maar whats in a name? Na de schapendoezen die ik met veel plezier heb gehad, is hij nu mijn grote vriend....

Verder is hij een goede waakhond, wat ik weleens een beetje in banen moet leiden als hij op het balkon iets te regelen heeft. Maar met een beloning of een aai zodra hij stil is, leert hij wel snel. Ook gaat hij goed naast de fiets mee.

Enige minpuntje is dat hij als hij in park is weleens zelf op verkenning gaat en mij een poosje laat roepen en fluiten. Om dan na minuut of 10 weer aan te komen racen voor zijn beloning. Met een koppie van ”Waar maak jij je nou zo druk om?” Hij is ook al paar keer uit logeren geweest bij mijn familie, dat ging ook prima. Hij durfde enkel de trap daar niet op (heb ik hier niet) en is toch anders dan de flattrapjes. Dus werd hij naar boven gedragen, haha.

We zijn net terug van het strand, waar we lekker uitgeraasd zijn. En bij een strandtent lekker wat gedronken. De honden krijgen daar een minibakje brokjes en water staat ook klaar. Monkey wou een biertje, maar ik heb gezegd: Nee, pas als je 18 bent.

De volgende projecten zijn: met de trein mee voor lange reis (2 en half uur), logeren met mij samen bij een schapendoes, dagje Amsterdam. en als eerste de tandverzorging.

Groetjes van Rosita, blije adoptante van Monkey