Mijn mama is gestorven! Zij was een lieve
poes met verwachtingen van een gewone poes: een thuis, een kussentje, een bakje
met voer, een tuin en een baasje dat haar liefhad.
Mama werd verlaten door
haar baasje, geraakte zwanger en stierf helaas kort na de bevalling. Mijn
broertje en ik overleefden, dankzij de inspanning van enkele mensen die ons met
de fles liefdevol gered hebben. Onze andere broertjes en zusjes gingen samen met
mama heen…
Ik kreeg de mooie naam Indiana en ben net als
mijn mama eenvoudig en zo vlug tevreden. Ik droom van ergens bij jou naar huis
te mogen komen. Wel ben ik geen pers, geen siamees, noch heb ik een stamboom,
maar ik ben heel gewoon wit en zwart: een kroelpoes eerste klas. Ik ben
zindelijk en heel aanhankelijk. Als je me kent, word ik elke dag eigenlijk
alleen maar mooier en als we samen kunnen opgroeien ben ik niet die gewone poes
maar de kanjer van het huis, zeker weten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten