Sinds 8 febr.woont Heros bij ons, hij voelt zich nu
thuis maar kan desondanks onze voordeur nog steeds niet vinden!
In het begin was hij angstig en durfde niet alleen
in de huiskamer te blijven.
We hebben dan ook de eerste week van zijn verblijf
bij ons om de beurt beneden op de bank geslapen.
Na een week hebben we de huiskamerdeur open laten
staan zodat we elkaar konden horen.
Langzaam wende hij aan de geluiden en nu slaapt hij
alleen en de deur gaat dicht.
In het begin hadden we op advies van jullie een
bench in de kamer staan maar daar deinsde hij voor terug wat we ook probeerden
"oh wat een eng ding"zag je hem denken.
De mand van onze andere hond kreeg dezelfde
behandeling.
Wij hadden er nog een staan met een kussen dat er
niet bij hoorde maar dat was meteen goed!
Hij ging er in en keek ons triomphantelijk aan zo
die is voor mij.
Heros is een sociale hond hij laat duidelijk merken
dat hij ons heeft gemist als we even brood gaan halen,op de hoek . Maar wat we
heel erg waarderen is zijn liefde voor kinderen hij gaat zitten en laat zich
rustig aaien en toespreken door de kinderen van onze buren.
Onze kinderen en kleinkinderen,bijna allemaal
volwassen,begroet hij omstuimig als ze binnenkomen.
Zijn angst voor de stofzuiger en de strijkplank
worden al minder hij gaat nu van een afstandje zitten kijken hoe wij
de apparaten bedienen.
Waaks blijft hij wel als er iemand langs loopt
wordt er geblaft en als er wordt aangebeld overstemt meneertje de
bel!
Het lijkt of hij mooier wordt, zijn vacht glimt en
is wat gegroeid en borstelen vindt hij zeer aangenaam.
Als hij eten krijgt is het in een ommezien
verdwenen,voordat mijn man zijn handen heeft gewassen is de bak al
leeg.
In huis is hij lief en rustig volgt ons van vertrek
naar vertrek loopt bijna in je schoenen maar buiten is het een wildebras.Hij
luistert voor geen meter en trekt aan zijn riem maar dat gaat al wat beter nu
kan ik ook met hem wandelen (lees hardlopen)want dat deed mijn man de eerste
tijd zelf.Eerst moet hij getraind worden voor jij met hem weggaat.
Maaaaar ..........hij schrikt nog steeds van
geluiden die hij niet kent of die onverwacht komen.
Mijn man liep langs een bouwwerk en daar startte
een voertuig de hond schrok en trok mijn man omver.
Manlief werd thuisgebracht door een bekende ,hij is
gevallen let even op!
Gezicht kapot ,bril gebroken maar erger hij wist niet wat er was gebeurd! Arts gebeld en drie
nachten in het ziekenhuis
doorgebracht ter observatie .Gelukkig konden ze
geen enge dingen vinden maar de schrik zit er wel in.
Wij vermoeden dat de hond vroeger slaag heeft gehad
of dat er tegen hem gescholden is want als we hem bestraffend toespreken krimpt
hij helemaal in elkaar, wat ik heel erg vind.
Tijdens de wandeling ,we wonen in een waterrijk
gebied,wordt Heros hyper van vogels egeltjes en katten.
Hij loopt dan op zijn achterpoten dus rechtop als
een circushond, zijn hart bonst als een gek want dat kunnen we
zien.
Het gaat langzaamaan beter .Als wij de eendjes
eerder zien dan de hond ,dat proberen we, gaat alles goed.
Het is een leuk beest.We zijn zeer met hem
ingenomen.
Groetjes van Ton en Mimi Peperkoorn en uiteraard
ook van Heros
Archieffoto van Heros
Geen opmerkingen:
Een reactie posten