Vanmorgen omstreeks 11 uur wandelde een inspecteur binnen om onze installaties
te keuren, geen enkel probleem, alles was netjes en iedereen aan het
werk.
Hij werd door ons rond geleid en alles wat hij vroeg en wilde werd hem bezorgd, alles ging goed. Er waren kleine dingetjes die moesten worden aangepast, de honden zagen er goed uit volgens hem. We dachten dat alles goed ging tot hij ons vertelde dat we ons oude gedeelte dat momenteel het enige gedeelte is dat we nog hebben, volledig moest gereformeerd worden. De muren en de wanden, de omheiningen, alsook moeten we in elke straat elektriciteit en lampen aanbrengen opdat een dierenarts tijdens de nacht ten alle tijden de honden kan komen verzorgen en dan voldoende moet kunnen zien, ook is het verplicht een nachtwaker te hebben, die de honden moet in het oog houden tijdens de nachten.
We vertelden de man dat we volop bezig waren met hervormingen maar dat alles zijn tijd (en geld) nodig had, maar daarop kregen we antwoord dat we 30 dagen de tijd kregen, en als we dat niet klaar hadden hij de refugio zou sluiten,....
Ik dacht dat de grond onder mijn voeten weg zakte en herhaalde de vraag om ons meer tijd te geven, maar die krijgen we dus niet,...
Hoe we dat gaan klaar krijgen in 30 dagen, weet ik niet, hier is iedereen van slag en zitten we dus met onze handen in ons haar,...
Als we dus binnen 30 dagen niet voldoen aan hun eisen gaan zij onze refugio sluiten,...
Sinds 1999 zijn wij actief in het toenmalige dodenstation, waar wekelijks alle honden werden afgemaakt, waar de lijken in 4m diepe putten werden gedumpt in plastieken zakken, waar je je niet kon houden van de rottende lijken,... stilaan en met veel geduld en heel veel geld hebben we het dodenstation kunnen overnemen. Er was niets van voorzieningen, niets, alles wat er is hebben wij stapje voor stapje verwezenlijkt, 17.600 hondenlevens zijn er vandaag gered, dankzij onze vrijwilligers en dankzij ons dagelijkse hard labeur, maar volle overgave aan deze missie die ons levens werk werd,...
Hij werd door ons rond geleid en alles wat hij vroeg en wilde werd hem bezorgd, alles ging goed. Er waren kleine dingetjes die moesten worden aangepast, de honden zagen er goed uit volgens hem. We dachten dat alles goed ging tot hij ons vertelde dat we ons oude gedeelte dat momenteel het enige gedeelte is dat we nog hebben, volledig moest gereformeerd worden. De muren en de wanden, de omheiningen, alsook moeten we in elke straat elektriciteit en lampen aanbrengen opdat een dierenarts tijdens de nacht ten alle tijden de honden kan komen verzorgen en dan voldoende moet kunnen zien, ook is het verplicht een nachtwaker te hebben, die de honden moet in het oog houden tijdens de nachten.
We vertelden de man dat we volop bezig waren met hervormingen maar dat alles zijn tijd (en geld) nodig had, maar daarop kregen we antwoord dat we 30 dagen de tijd kregen, en als we dat niet klaar hadden hij de refugio zou sluiten,....
Ik dacht dat de grond onder mijn voeten weg zakte en herhaalde de vraag om ons meer tijd te geven, maar die krijgen we dus niet,...
Hoe we dat gaan klaar krijgen in 30 dagen, weet ik niet, hier is iedereen van slag en zitten we dus met onze handen in ons haar,...
Als we dus binnen 30 dagen niet voldoen aan hun eisen gaan zij onze refugio sluiten,...
Sinds 1999 zijn wij actief in het toenmalige dodenstation, waar wekelijks alle honden werden afgemaakt, waar de lijken in 4m diepe putten werden gedumpt in plastieken zakken, waar je je niet kon houden van de rottende lijken,... stilaan en met veel geduld en heel veel geld hebben we het dodenstation kunnen overnemen. Er was niets van voorzieningen, niets, alles wat er is hebben wij stapje voor stapje verwezenlijkt, 17.600 hondenlevens zijn er vandaag gered, dankzij onze vrijwilligers en dankzij ons dagelijkse hard labeur, maar volle overgave aan deze missie die ons levens werk werd,...
Vandaag wordt er niet meer ingeslapen en dit sinds 2008 vanaf het ogenblik
dat het dodenstation onze refugio werd, NOOIT hebben we ook maar enige hulp
gekregen van de gemeente, noch van de overheid, toen we jaren geleden zonder
water zaten werden de gemeentelijke tuinen rijkelijk gesproeid maar wij moesten
ons water kopen om onze straathonden in leven te houden, nooit hebben we hulp
gekregen, toch hebben we altijd getrotseerd, wetende dat duizenden euros
dagelijks worden gegeven aan de befaamde dodenstations, waar wij als zijnde NGO
moeten betalen voor elke hond die we willen redden.
Voor hun is het grote business, voor ons een passie een doel, wij willen deze onschuldige honden terug een kans geven, zij verdienen op grote schaal veel en heel veel geld aan deze straathonden. Wij kopen hen vrij, maar dan begint pas de zorg,... want het is niet om te beschrijven hoe wij deze dieren in onze handen krijgen.
Vandaag staan wij voor een dilemma, 30 dagen hebben we de tijd,... 30 dagen,.. indien niet klaar, staat ons de verselijkste nachtmerrie voor ogen,..
Het kan toch niet waar zijn ??
Fabienne
Voor hun is het grote business, voor ons een passie een doel, wij willen deze onschuldige honden terug een kans geven, zij verdienen op grote schaal veel en heel veel geld aan deze straathonden. Wij kopen hen vrij, maar dan begint pas de zorg,... want het is niet om te beschrijven hoe wij deze dieren in onze handen krijgen.
Vandaag staan wij voor een dilemma, 30 dagen hebben we de tijd,... 30 dagen,.. indien niet klaar, staat ons de verselijkste nachtmerrie voor ogen,..
Het kan toch niet waar zijn ??
Fabienne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten