Hallo Allemaal,
Sinds 2012 verblijf ik in een kooi in de refugio, de jaren
gaan aan me voorbij, ik krijg eten en drinken en mag af en toe eens uit mijn
hok, ...
Een lieve vrijwilliger die drie keer per jaar naar de
refugio komt neemt me eens een dagje mee naar het strand, ik loop dan geniet van
de zeelucht maar vooral van even vrij te zijn, van even genieten hoe het zou kunnen zijn, ….ik word
geknuffeld en mag mee een terrasje doen,…een aai van de mensen om me heen, een
knuffel van de ober die me mooi vindt..en dan,…dan gaan we terug,…lood in mijn pootjes,… de
weemoed, …de kooi,…de eenzaamheid,..de nachten die lang zijn, de dagen die
moeten worden ingevuld,..
Jaren,…jaren en jaren,..hoe kan het, ik ben een labrador,
wel zwart, maar ik ben een echte labrador in hart en nieren,..ik hou van de
mens, ik wil zo graag dat mijn enige droom waarheid
wordt,…een warme mand, elke dag opstaan om te mogen samen
leven in een gezin of bij iemand thuis,..dat is mijn grote
droom…
Denk je dat het nog komen kan ?
De deur gaat dicht,…ik blijf kijken en hopen,..een
vriendelijke knuffel over mijn bol,….en dan,... de nacht breekt aan en de
eenzaamheid blijft achter samen met mij,..ik bid God dat er ooit ook voor mij de
dag komen mag,…
Casimero, hok sectie 4 refugio Mijas
Klik hier voor meer gegevens over mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten