Pagina's

maandag 22 december 2014

Onze Fabia!

Afgelopen zaterdag -de 20ste- was het zover, wij mochten Fabia ophalen in Eindhoven. Wat was ik zenuwachtig! We waren er veel te vroeg, maar het lange wachten werd beloond, en hoe!
Een hele grote bench met daarop een 'hondentas' met kleintje en in de bench zelf een lieve labrador en -bleek later- de kleine Fabia.
Allereerst werd mij het kleine hondje uit de tas aangereikt, maar hè, was dat nou Fabia? Toch wel héél anders dan op de foto's die we gezien hadden. Maar een - zenuwachtig -mens kan zich vergissen en och....hoe lief. Toch zag ik al snel dat dit hondje over iets beschikt waar een teefje echt niet over kán beschikken:)! Het bleek het reutje voor andere blije mensen, daar aanwezig, te zijn.
En toen ging de bench open en daar was ze! Wat een heerlijkheid, ik kon niks anders dan haar daar zittend op de grond meteen in mijn armen sluiten en goed vasthouden.

De weg terug naar Leiden heeft ze heerlijk onder een dekentje op mijn schoot gelegen. Onderweg kwam haar nieuwe naam als vanzelf. Dit was Caríz! Voor ons zit daar 'caresse' in, misschien beetje raar gespeld, Spaans tintje, maar het vertegenwoordigt hetgeen zij is én verdient, een knuffel, de liefkozing.
Thuisgekomen ontmoette Caríz meteen onze twee katten -Loris en Osito- die haar enthousiast (!) begroetten. Dat was wel even wat onwennig, twee van die snorrende beesten om haar heen. Dezelfde avond twee keer naar het park geweest en Caríz deed alles wat ze moest doen. Verder lag ze lekker tussen ons in op de bank en later de hele nacht zoet in haar mandje naast ons bed.
Heel tevreden

En nu is het maandag. Caríz blijkt een vrolijke jonge ontzettende lieve meid! Ze wil heel graag naar het park, heel graag op schoot en heel graag geaaid, geaaid en nog eens geaaid worden. Nou, dat kán! En kwispelen kan ze al als de beste. Ze is een heel schrander hondje, dat merk je nu al. Gewandeld? Snel naar de keuken voor een hondenkoekje. De weg terug naar huis uit het park? Ze weet al welke voordeur het is! Ach, ze is gewoon zo lief, zo mooi, zo bijzonder. We zullen haar koesteren! En nu, terwijl ik hier achter de PC zit en zij op de bank ligt....Als ik haar aankijk en zij mij, en ik knijp mijn ogen even dicht naar haar, dan doet ze precies hetzelfde terug, om daarna met een tevreden zucht weer lekker verder te dommelen!
Cariz op de bank


Dank voor onze lieve Caríz!
Hartelijke groet,

Renée de Vries

Geen opmerkingen:

Een reactie posten