Het gaat heel goed met Isla. Ze is nu vier maanden bij ons. Al vanaf het
begin ging het heel erg goed. Ze luistert goed, al heeft haar jachtinstinct soms
de leiding. Ze struint dan wat af, maar komt altijd bij je terug.
Ongeveer twee maanden geleden werd ze heel snel erg mager, en ik ben toen
bij de dierenarts geweest voor medicatie tegen parasieten. Een cocktail tegen
alles wat dat zou kunnen zijn heb ik toen gekregen, en ik zie nu dat ze weer wat
vlees op haar botten krijgt. Ik vermoed dat ze ook giardia heeft gehad, maar
zeker weet je het niet. Belangrijkste is dat ze weer aankomt en levendig en
tevreden is.
Al vanaf de eerste dag heeft ze ons hart gestolen. Het is zo’n lieve,
aanhankelijke en trouwe hond. Zoals een Engelse Setter hoort te zijn, een lady.
Buiten racen en zwemmen, binnen rustig en knuffelig. Werkelijk een lot uit de
loterij. Ik ben een aantal weken erg ziek geweest, en al die tijd heeft ze naast
mijn bed, en het liefst erop gelegen. Het is net als met een baby, het is alsof
ze er altijd al was.
Natuurlijk zijn er ook nadelen. In het begin had ze enorme verlatingsangst,
en ging ze ’s nachts binnen poepen. Nu mag ze mee naar boven en naast ons bed
liggen. Dan is het goed. Als ze me een keer ’s nacht niet kan vinden, raakt ze
in paniek een gaat -natuurlijk altijd midden op het kleed- poepen. We kunnen het
haar niet kwalijk nemen. Het zal met de tijd wel beter worden. We hebben ons
ritme, wat haar ook zekerheid geeft, gevonden.
Met wandelen is het wel oppassen of ze iets ziet om achteraan te gaan.
Vooral katten. Een paar weken geleden heeft ze toen ik wat met iemand stond te
praten een kat gezien, en is er met een enorme ruk aan de lijn achteraan gegaan.
Mijn rug was nogal uit zijn verband gerukt. De chiropractor heeft een aantal
keer mijn verschoven ruggewervels teruggeduwd. Altijd alert zijn dus. Gelukkig
woon ik vlakbij een losloopgebied, daar mag ze rennen wat ze wil.
Wat ik nog wilde vragen is of ik haar stamboom ook kan krijgen. Die moet
nog in Spanje zijn. Dat zou ik wel heel leuk vinden. Ik heb ook contact met de
fokker in Spanje, die bevestigde dat ze bij hun in huis geboren is. Zij was erg
dankbaar dat ze gered is van de dood. Ze had geen idee dat de vorige eigenaar
met haar wilde gaan jagen.
Ik
zou het heel leuk vinden als er een stukje over Isla op de website
of blog komt!
Ik ben zo trots op haar!
groetjes
Juliette
Klik hier voor de foto's
Geen opmerkingen:
Een reactie posten