Daisy (voorheen Delfina)

Daisy (voorheen Delfina)

Exact een jaar geleden kwam Daisy aan op Eindhoven. Een angstig hondje, die het liefst terugvluchtte in haar reiskooi, terug naar het voor haar veilige Spanje!

Een jaar later is het een heel ander hondje! Ze is een pittig grietje, een kleine dondersteen.

Ze blijft wat terughoudend naar vreemden, maar naar ons toe is ze super aanhankelijk.

Met onze andere hond Sander gaat het goed. Ze kunnen het gelukkig prima met elkaar vinden.

Slapen samen, spelen samen, rennen samen naast de fiets etc.

Sander loopt eigenlijk altijd los en met Daisy zijn we aan het oefenen. Hier in de buurt kan ze tegenwoordig wel loslopen, maar je moet wel heel goed opletten dat ze geen kat of vogel ziet.

Als zij hem eerder spot dan wij, dan gaat de knop om en gaat ze erachter aan. Bovendien maakt ze dan een lawaai echt niet normaal, een hoog nerveus blafje dat je door merg en been gaat.

Menigeen kijkt uit het raam wat er nu in hemelsnaam aan de hand is.

Daisy is behoorlijk waaks en neemt Sander daarin mee! Een voordeel, want Sander is eigenlijk een stuk alerter geworden. Samen stormen ze nu op het gevaar af. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat er zo maar vreemde honden door de straat lopen of erger nog: dat er zomaar een kat door de tuin durft te lopen!! Dan gaat alarmstufe 1 in werking!

Ze zijn ook mee geweest op vakantie en dat ging uitstekend. Ze kunnen rustig samen in een huisje of op een hotelkamer blijven en maken niks stuk of blaffen niet. Echt voorbeeldig!

Enige nadeel is dat Daisy in de auto vaak misselijk wordt. Het gaat wel steeds beter, maar uiteindelijk moet ze toch altijd wel een keertje spugen.

Op de snelweg gaat het wel goed, maar ja die loopt niet rechtstreeks van ons huis naar het vakantieadres!! Dus het laatste stukje kan het dan toch nog misgaan.

Op de ACE dag zag Daisy de twee personen die in Algeciras in het asiel werken en ze herkende hen gelijk. Vond ik wel bijzonder om te zien, juist omdat ze naar vreemden toe niet zo toeschietelijk is. Beiden zijn het hele blije honden en we zijn heel gelukkig met ze.

De match tussen Sander en Daisy is uitstekend, echt vanaf het begin al.

Met spelen is Daisy de felste van de twee. Als ze Sander eenmaal gevloerd heeft (en dat lukt haar bijna altijd, want ze bijt in alles wat ze maar te pakken kan krijgen: poten, staart, oren, geslachtsdeel, maakt haar niets uit. Alles wat uitsteekt wordt te grazen genomen), duikt ze er als een soort pitbull bovenop. Maar als het Sander teveel wordt krijgt ze ineens een knauw van hem en dan weet ze: nu moet ik stoppen.

Ik hoop dat jullie nog heel veel honden aan een mooie toekomst zullen helpen. Het resultaat van jullie goede werk is op de ACE-dag heel duidelijk te zien. Wat een vrolijke, blije honden allemaal.

Klik hier om een filmpje van Daisy en Sander te bekijken.