Happy End voor Pepa

Wij hebben Pepa nu  4 maanden. Een oud hondje van 12 jaar wat wij nog een fijne oude dag wilden geven. Op Schiphol werd al door de vluchtbegeleidster gezegd dat ze erg angstig was dus voorzichtig!

Wij hebben echter weinig angst kunnen ontdekken  bij haar. Vanaf de eerste dag deed ze alsof ze hier al jaren woonde. Ze moest even gecorrigeerd worden dat ze geen kippen achterna mag rennen, maar dat snapte ze heel snel. Eigenlijk was het meteen een heel makkelijk hondje en erg aanhankelijk. Na 3 dagen liep ze los en tot nu toe heeft  ze nog nooit de neiging gehad weg te lopen. Ze luistert naar haar naam als het haar uitkomt. Maar omdat ze altijd vlak bij me in de buurt is, is het niet heel ernstig als madam niet meteen wenst te komen.

Ze was ook vanaf de eerste minuut de roedelleidster. We hebben nog 2 honden uit Spanje. Het enige minpuntjes is dat ze naar teefjes toe nogal dominant is. Niet dat ze ze verscheurt, maar ik moet het wel wat in de gaten houden. Als ze haar negeren, is het goed. Ze moeten echter niet binnen haar territorium komen. Gelukkig is dat allemaal wel hanteerbaar.

We hebben er zelfs later nog een teef uit Spanje bijgenomen.  Dit heeft ze ook vrij snel geaccepteerd.

Ze vindt het heerlijk om in ons weiland op muizen te jagen. Soms is ze daar uren mee bezig. Omdat het weiland omgeven is door sloot kan ze niet weg en ze heeft onze andere hond ook enthousiast weten te maken voor deze bezigheid. Met poten en snoet onder de prut komt ze dan op een gegeven moment naar huis. We hebben een hondenluik dus dan mag ze heerlijk op de bank uitrusten.

Het is dus zeker nog geen oude en versleten hond. Ze kan nog enorm rennen en geniet hier echt van het leven. Alleen haar grijze koppie verraadt haar leeftijd. Met deze conditie gaat ze nog wel een aantal jaren mee!