Update Nicha

Haar thuiskomst is goed en rustig gegaan, de eerste momenten en dag was ze precies het hondje uit haar verhaal.

Ze liet zich wel goed aanraken, ze vluchtte niet, maar met haar angst leverde ze zich totaal over.

Ipv haar te laten en afwachten op haar durven en komen zoals ik het dacht te gaan doen, ben ik ieder klein momentje heel dichtbij in haar ruimte gegaan en heb haar dicht bij me gehouden, omdat haar angst haar zo ver weg, triest en alleen maakte.

En ze pakte vast, vertrouwde me heel snel, ze maakt zo´n enorme stappen, dat had ik echt niet durven denken in een paar dagen, ik dacht aan weken, maanden en langer als het nodig was.

Het ging ieder moment, uur zoveel beter, hier in huis en in de tuin, begint steeds meer te voelen en te willen, wisselend onderdanig, maar steeds meer met sprankjes en vreugde als ze het kan en durft en dat probeer ik steeds te stimuleren en op de voorgrond te krijgen.

De kleine dingen die voor mijn hond heel gewoon zijn, moest Nicha de eerste keren en vooral de eerste dag echt geholpen en geleidt worden om het te durven en te kunnen doen, bv. om over de vloer te lopen, de tuin in te gaan en ontspannen liggen in het gras, te durven komen als ze nog niet kon inschatten, zich te verplaatsen ipv op een plek te blijven.

Wat haar volgens mij heel erg goed heeft gedaan, is dat ze de eerste en tweede dag veel ervaren en bekeken heeft hoe mijn hond Jeddah en ik met elkaar omgingen en vertrouwden, daar wilde ze steeds meer van proeven leek het wel.

Jeddah en Nicha groeien ook steeds meer samen, de klik was er direct, maar de eerste dagen waren ze onzeker en afwachtend, maar heel rustig en afstemmend naar elkaar, nu zijn het samen knuffels, reageren hartstikke goed op elkaar en beginnen echt te spelen en stoeien.

Eten samen, slapen samen, rollen samen, ze doen steeds meer met elkaar.

Buiten de omgeving van thuis, of door druk, spannende of veranderde dingen, is ze even terug het hondje zoals ik haar leerde kennen, logisch maar ze is super dapper, pakt weer ontzettend snel op en ze blijft dicht bij me en mee gaan, dit gaat ook al steeds beter.

Ze plast bijvoorbeeld alleen maar in de tuin, daar heeft ze buiten nog niet de rust voor.

Maar zelfs buiten wandelen wordt ze steeds vrijer, ze loopt als een veulentje mee aan de lijn, onzeker en zoekend naar steun, maar ook willen onderzoeken en bekijken.

Het gaat nu al erg goed met Nicha, ze is ontzettend vrolijk, speels en een bezig bijtje, ze wilt graag met schoenen, kussens en dekens door het huis slepen, ze lijkt wel een pup die alles verkent en went aan het huiselijke leven.

Ze is dol op het eten( vers vlees), als het aan haar ligt kan ze er niet genoeg van krijgen.

Ze voelt zich goed en blij, ze kwispelt als maar door en dit is nog maar het begin.

Het lijkt wel alsof ze weet dat dit haar blijvende veilige thuis is.

Ik ben ontzettend trots en blij met haar en kan genieten van de stappen die ze al kan maken, vorige week op het vliegveld haalde ik haar nog op, het was emotioneel moment, en nu zien hoeveel plezier ze krijgt met wie ze is en kan zijn, ze is een echt toppertje.

Bedankt voor alles en hopelijk gaat Nicha heel happy worden.

Groetjes Lauren 

Nicha was zo bang op de luchthaven dat ze in de bench mee naar huis is gegaan.