Pagina's

dinsdag 17 juni 2014

Juju

Zoals de blog vertelt heb ik meerdere honden van ACE, maar Juju hield steeds mijn aandacht vast. Hij bleef maar zitten. Waarom blijven dieren toch zo uit de aandacht vandaan? Voor Juju hoopte ik steeds maar aandacht. En ja hoor op gegeven ogenblik zag ik ‘voorgereserveerd’. Maar dit was ook net zo snel weer weg. Balen. Toen mijn dochter aangaf nog een dier van ACE te willen helpen, schoof ik Juju weer naar voren. Maar mijn dochter was helemaal verliefd op ‘foxy foxtrot’. Weer Juju niet!!!! Ik heb gevraagd, of uiteindelijk Juju dan niet bij mij mocht komen. Mijn roedel is groot, maar gelukkig mocht het.
En binnen een korte tijd kon Juju komen. De aankomsttijd was wel wat moeilijk. Niet voor ons, maar voor Juju. De kennismaking is middernacht wat moeilijker te realiseren, dan overdag. Maar goed we zijn die eerste nacht redelijk doorgekomen. Alles was wel erg eng voor Juju. Het eten hebben wij de eerste week dus even in afzondering samen gedaan. Nu kan Juju al alleen eten. Wel vindt Juju echter dat daarna meteen behoefte neergelegd moet worden op de deurmat. Dus daar is nog even oefening voor nodig. Ook vertelde Juju al heel vlug, dat slapen in bench geen optie voor hem was, dus toen maar gewoon in mand naast het bed. Prima. Dat is beter. Ook hier moet nog wel even gewerkt worden aan zindelijkheid. Maar goed ik vind hier en daar ook van de anderen nog weleens een plasje of iets anders. Want met regen poept niet lekker buiten, dus dan is binnen veel beter?????!!!!! 
Het spelen begint ook al wat te komen. Los hebben we afgelopen weekend geprobeerd op de pier. Op de pier is maar één mogelijkheid om weg te komen. En daar liep mijn man, maar het ging heel goed. Alleen weer in de auto kwam te vlug voor Juju, want het was toch wel heel fijn, lekker los. Een beloning kent Juju niet, dus moet ik iets anders uit de kast halen om hem toch in de auto te krijgen. Eigenlijk was het heel eenvoudig, ikzelf was de beloning. Vaak komt Juju even voor een knuffel, dus toen ik in de auto ging zitten, zat Juju dus ook zo in de auto. Het is heel aandoenlijk om te zien, hoe Juju eerst dacht, dat hij alles alleen moest aangaan, en nu steeds meer merkt dat alleen niet meer voor hem is. Kortom in zo een korte tijd is al heel wat bereikt. Natuurlijk gaan we door met leren, maar het komt goed. 

Heel veel groeten aan Fabienne en medewerkers van Juju en natuurlijk van mij en de anderen. Gerrie Bakker.

Hallo, mijn naam is Juju.

Hier zie je me samen met Nico.

Nog even een foto van mij alleen.

Jeetje hier kan ik ook lekker plassen!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten