In memoriam Indy

Lieve Indy

Op 29 november 2010 kwam je aan op Schiphol,jij kwam ook uit Spanje bij  Stichting ACE vandaan. brutaal  keek je me aan, maar ik moest je wel uit die bench  halen want dat was net te veel van het goede, ik hield je vast en je likte me wij worden hele grote vrienden, nu gauw naar huis want Zanne wachtte.

De eerste nacht heb je in men armen gelegen uitgeput van die hele lange reis. De volgende ochtend was het koud en je hoeste dat bleek later een beginnende longontsteking te zijn, maar je herstelde snel.

Het eerste jaar bleek al snel dat ik die brutale blik gauw gezien had, hondsbrutaal was je, maar o zo lief, je zat vanaf het eerste ogenblik bij me je was niet meer weg te branden, jij was er altijd.

Ook ging je 2 dagen per week mee met de hondenuitlaat en daar had jij helemaal geen zin in, als je er genoeg van had in het bos liep je gewoon naar huis, ging bij de deur zitten. Het bos achter ons huis was je favoriete plek daar kon je rennen spelen jagen duikelen graven en van alles en nog meer. Daar in het bos bleef je ineens liggen, we hebben van alles geprobeerd maar het mocht niet baten. 

Mijn bodeguero mijn maatje mijn knuffel mijn allessie

Para Siempre en mi Corazòn

voor altijd in mijn hart

xxxx Joyce ter Waskof