Sander en Daisy

Sander en Daisy (voorheen Delfina)

Inmiddels is Sander alweer 2 jaar bij ons en sinds september 2013 is Daisy daarbij gekomen.

Spannend was natuurlijk of het zou klikken tussen de 2 honden en dat is fantastisch gelukt.

We dachten dat Daisy een timide hondje was, te oordelen naar de foto’s en zoals ze op het  youtube filmpje (ACE Algeciras Delfina) te zien is.

En omdat we voor Sander niet een te dominante hond erbij wilde, leek Daisy een prima keuze.

Nou timide was ze, zelfs heel angstig toen we haar gingen halen. Ik durfde haar echt niet aan de riem mee te nemen naar de auto, want ze stond compleet in de vluchtmodus. Dus hebben we haar getild naar de auto en dat was maar goed ook, want deze dame is een meester in het ontsnappen uit tuigjes en riemen, daar zijn we inmiddels wel achter gekomen.

Gelukkig luistert ze inmiddels heel goed en loopt niet weg; ze loopt zelfs al stukjes los.

Dat gaat heel goed zolang er geen vreemde katten lopen en geen vogels, eenden e.d. zijn om achter aan te jagen, want dat kan ze als de beste.

Van die verlegenheid is niets meer over, het is een lekker eigenwijs grietje geworden.

Sander is nog altijd de baas, zo hoort het ook en wij waken er ook voor dat hij niet door haar overruled wordt. Sander is een hele enthousiaste hond, een beetje een ongeleid projectiel zou je kunnen zeggen,vooral met spelen, en we waren benieuwd hoe dat met Daisy zou gaan. Nou in haar heeft hij zijn gelijke wel gevonden. Ze ravotten over het grasveld en zij speelt net zo wild als hij met dubbele salto’s tot gevolg en ze zijn absoluut aan elkaar gewaagd. Als je ze samen ziet spelen is dat echt genieten. Ook fietsen we regelmatig met beide honden en in de avond zitten ze voor de bank te wachten om lekker op een plaid bij je te mogen liggen.

Daisy kruipt het liefst zo dicht mogelijk tegen je aan, maar het grappige is dat ze toch van nature wat wantrouwend is t.o.v. mensen, want ze vindt het niet prettig als je haar optilt.

Dan verstart ze enigszins en gaat de staart tussen de poten. Je ziet nu langzamerhand dat wanneer je geduld hebt en niks forceert, ze steeds vrijer wordt en zelfs af en toe uit zichzelf op schoot springt. Als ze tegenwoordig op schoot zit kwispelt haar staartje volop en ze weet dat ze vrij is om te gaan en staan waar ze wil.

Autorijden vindt ze niet echt leuk! Ze moet al vrij snel spugen en we proberen nu het autorijden met iets leuks te associëren. Dus een kort ritje en dan een lekkere wandeling.

En als dat niet helpt, hebben we voor nood nog een pilletje van de dierenarts!

Mocht iemand nog tips hebben hoe wagenziekte te voorkomen hoor ik het graag.

Het zijn beide lieve, dankbare honden en het enthousiasme spat ervan af.

Of Daisy ooit (net als Sander) overal los kan lopen, betwijfel ik. Daarvoor is haar jachtinstinct te sterk aanwezig en als ze ergens achteraan gaat is ze blind voor alles. Maar op veilige plekken zonder verkeer moet dat ook steeds beter lukken.

ACE medewerkers wil ik bedanken voor de opvang van onze beide kanjers.

Jullie doen zoveel goeds door deze honden te redden en klaar te stomen voor een nieuw leven.

Het zijn vaak honden met een rugzakje en een verleden, maar zolang mensen zich maar realiseren dat je met geduld en liefde hun vertrouwen kunt winnen en nog heel veel met deze honden kunt bereiken en er vreselijk veel plezier aan kunt beleven.

Wij hebben in ieder geval twee hele gelukkige honden en die maken ons ook gelukkig!

Dikke knuffel van Sander en Daisy (Delfina) en groetjes van Peggy Berentzen-Schutte

Especialmente para Paki y su equipo en Algerias (de donde Delfina es) unas cuantas palabras en español.

Gracias por rescatarme. Soy una perrita muy feliz ahora.

Te mando unas fotos para que veas lo dichosa que soy. Sigan con el buen trabajo!!!

Cariños de Daisy y de mi hermano Sander. 

Vooraan  Daisy en er achter Sander.