Onze Refugio deze week...........

Klik hier voor een overzicht.

Aankomst Schiphol 30 maart

 

Boxer Zuna verwelkomt haar nieuwe baasjes heel enthousiast. Zij ging mee naar Friesland.

 

Wat een lieverdje: Marco Polo heet nu Buddy.

 

 

Gezinsuitbreiding: Xander, nu Jansen geheten, is reuze welkom!

 

 

Alfie update

Het is alweer een poosje geleden dat we iets van ons hebben laten horen over Alfie dus vandaar dat we nu maar weer even in de mail kruipen.

Alfie is nu 8 maanden bij ons en nog steeds zijn wij erg blij dat Alfie bij ons is komen wonen.

3 weken geleden zijn we weer begonnen met een vervolgcursus gehoorzaamheid en Alfie kan nu gewoon los bij alle andere hondjes.

Hij is wel dominant en speelt erg luidruchtig maar gaat allemaal super goed.

Tijdens het uitlaten merken we gewoon dat hij nu weer veel met andere honden in aanraking komt

en probeert dan ook met alle honden die we tegen komen te spelen....zo blij hiermee

Ook het kattenprobleem werken we nog steeds aan.

Vandaag heeft Alfie heel voorzichtig aan de staart van 1 van onze katten gesnuffeld!!

We gaan nu bijna elke dag met Alfie aan de lijn en een zakje snoepjes voor de katten aan de picknicktafel zitten 

en dan moet Alfie rustig blijven zitten.

Met geduld, geduld en nog eens geduld komen we er echt wel!!

We horen om ons heen mensen zeggen: Als een hond eenmaal achter katten aangezeten heeft dan leert ie dat nooit meer af.

Nou dat wij die mensen wel eens even een poepie zullen laten ruiken. Geduld, geduld en nogmaals geduld!!
En dat geduld hebben wij met Alfie....hij is SUPER LIEF.

Groetjes Peter en Marga

 

 

 



Sunny (voorheen Shady) en Danna

Het gaat HEEL erg goed met Sunny! Ze is zo vreselijk lief! Het gaat ook erg goed met de andere honden hier. Danna vind het natuurlijk helemaal geweldig, nog een dametje erbij waar ze lekker mee kan ravotten!

Ik denk overigens, dat ze toch wel IETS ziet met haar ene oogje want het gebeurt maar zelden dat ze ergens tegenaan loopt. Ze slaapt bij ons op bed, dat is 's avonds en 's morgens feest, want dan moet er eerst even gestoeid worden!

Ze is ook heel gehoorzaam en luistert ook erg goed, daarom ben ik begonnen met clicker training, dan kan ze binnenkort ook los lopen, mits er natuurlijk geen water in de buurt is.

 Monique Versteeg

Sunny

Sunny en Danna

Brita

EEN STAGIAIRE VERTELT: 
Zo'n lieve knuffelbeer, die echt geen vlieg kwaad doet. Elke ochtend staat ze klaar om je te begroeten en te knuffelen.

Ze laat je dan ook echt niet voorbij lopen zonder dat ze een knuffel heeft mogen geven. Ze verdient het zo om een thuis te krijgen waar ze haar heerlijke knuffels uit kan delen.

Ze vind het erg leuk om met andere honden te spelen en nieuwe mensen komt ze ook vriendelijk begroeten!

Kort gezegd: een schat van een hond!

 

 

Fons

Goedemorgen Ineke,

(Ik heb een klein stukje geschreven voor jullie blog)

Op maandag 3 maart hebben wij onze Fons (voorheen Morallo) mogen ophalen van Luchthaven Rotterdam.

Wij, het hele gezin, keken hier erg naar uit en waren heel benieuwd naar dit Spanjooltje en naar hoe hij nu echt zou zijn

en of het zou klikken met onze twee Franse bulletjes. Direct na aankomst bleek al hoe zacht Fons is, heel aanhankelijk kwam

hij de reisbench uit in Rotterdam en plakt vanaf dat moment aan onze zijde. Lief en zacht, maar helemáál geen doetje is hij.

We kozen hem op zijn rustige en bescheiden gedrag, dit leek ons een goede combinatie met met name de oudste bul Godfried die

nogal dominant kan zijn. Echter, al heel snel, subtiel maar duidelijk, manifesteerde juist Fons zich als de leider van de hondjes hier thuis en

dit bevalt ze uiteindelijk alle drie prima! Fons is een schat, krijgt geen genoeg van aandacht en weet dit op een vasthoudende, charmante manier ook

af te dwingen :-).  Gisteren zijn we naar de dierenarts geweest om Fons te introduceren en hem nog even na te laten kijken. Zag er allemaal goed uit en

gelukkig kreeg ik zonder problemen Alopurinol mee, de medicatie voor Leishmania waarmee Fons in Spanje besmet is geraakt. Hij kan hier gewoon oud mee

worden. We zijn heel blij met onze honden-aanwinst en ik wil middels dit stukje de organisatie ACE een groot compliment maken. Alle contacten verliepen bijzonder plezierig,

bewonderenswaardig vind ik het hoeveel tijd, liefde en aandacht er belangeloos gestoken wordt in het redden van zovele honden. Dank jullie wel!

Henriette Smeitink & familie

 

 

Blimpy

BLIMPY.....Een hemelse hond die de hemel op aarde zoekt....
Ik ben gek van bodeguero's en maneto's maar af en toe kruist er eens een andere hond mijn pad waar ik op slag verliefd op word.... Blimpy is zo'n hond...

Deze lieve meid met haar speciale grijze kleur zit nu reeds lange tijd in het asiel en heeft dringend een lief baasje nodig. Toen Blimpy binnenkwam in de refugio was zij doodsbang voor mensen. Lange tijd liet ze zich niet benaderen en kroop ze weg in een hoekje. Zo gingen de weken en de maanden voorbij.... Blimpy in haar hok, enkel buiten als er schoongemaakt moest worden en dan snel weer in haar vertrouwde hoekje. Geen mensenhand meer die haar pijn deed maar ook geen mensenhand die haar aaide en leerde hoe het is om geliefd te zijn. Blimpy overleeft in het asiel.... overleven... maar dat is niet wat Blimpy verdient, integendeel... Blimpy moet niet meer overleven maar moet leven, leven zoals een hond hoort te leven, als God in Frankrijk. En daarvoor heeft Blimpy hulp nodig. Hulp van een baasje die Blimpy de goede kant van het leven laat zien. 
Blimpy is nog heel verlegen naar mensen toe maar is al heel veel verbeterd. Als je haar benadert maakt ze zich klein en verstijft ze maar ze laat alles over zich heen komen. Toen ik in de refugio was heb ik een paar uurtjes vrijgemaakt voor Blimpy. Ik heb ze meegenomen uit haar hok, weg van het lawaai naar een rustige plek. Blimpy ging heel voorzichtig mee aan de leiband, constant angstig om zich heen kijkend , stapje voor stapje zonder haar te forceren ging ze mee, buiten de refugio naar de speelweide. Daar ben ik gaan zitten en heb ik ruim een uurtje op haar ingepraat, zachtjes met af en toe een aai over haar hoofdje. Langzaam aan veranderde de blik in Blimpy' s ogen. Van groot en angstig naar een blik van verwondering. Blimpy kwam beetje bij beetje tot rust en na een tijdje volgde ze me zelfs de weide rond. Dit was voor Blimpy echt een openbaring. Op een gegeven moment stond ze zelfs gewoon met haar oogjes dicht te genieten van de frisse wind en het zonnetje die haar prachtige grijze kleur helemaal tot recht deed komen. Het was voor mij dan ook heel moeilijk om ze nadien terug in haar hok te zetten. Ik heb me dan ook voorgenomen om me in te zetten voor haar om een geschikt baasje te vinden. Blimpy heeft nood aan een zachte aanpak bij iemand die haar de tijd wil geven om tot rust te komen. Blimpy heeft altijd samengeleefd met andere honden en voor angstige honden als Blimpy is een andere hond in het gezin echt een meerwaarde. Een andere niet bange hond geeft Blimpy steun en gaat haar goed helpen om snel in te zien dat het leven ook mooi kan zijn. Een leven dat voor Blimpy snel moet beginnen.... 

 

Geschreven door Joke Vos, vrijwilligster België

 

 

Smak

EEN STAGIAIRE VERTELT:
Smak is echt een heerlijk meid. Nog nooit zo'n lieve Bullterrier gezien. Ze is zo mensgericht. En dat is onbegrijpelijk als je kijkt wat haar is aangedaan door de mens. Ik heb haar zien binnen komen op de Refugio, in een zeer slechte staat. Toen nog wat afwachtend voor wat er allemaal te gebeuren stond. Maar al snel merkte ze dat het allemaal wel goed zat en kroop helemaal uit d'r schulp. 
En nu...... heeeeel erg opgeknapt, er is aan haar te zien dat ze een zwaar verleden heeft gehad, en dit zal ook altijd zichtbaar blijven. Maar in haar hoofd heeft ze het verleden achter zich gelaten en is ze aan het werken aan een nieuwe, geweldige toekomst. Ze is zoooo lief. Altijd knuffelen en heel sociaal met andere honden. Je hoeft maar langs te lopen of Smak staat weer met d'r pootjes tegen de tralies aan... zelfssss als ze in het speelveld heeft gerend. Terwijl de andere honden na het rennen zoiets hebben van, morgen weer een dag. Kortom dus gewoon een geweldige en zeeer geschikte huishond! Altijd in voor een knuffel en een balletje gooien. Wie heeft er een gouden mandje voor deze lieverd!?

  De foto's zijn van Caylee Postmus en de tekst Kelly Zwanenveld

 

Aankomst honden 25-3 op luchthaven Eindhoven.

Denise schrijft: gisteren weer 3 geweldige hondjes van ACE welkom geheten op Eindhoven Airport..... heel emotioneel, heel geweldig! Dank nieuwe baasjes van Tarifa voor de riempjes. Die gaan heel welkom zijn in Spanje!

 

Cassandra

Lira

Tarifa

En nog even allemaal op de foto.

 

Onze adoptiehond Wieke

Op 23 december 2013 hebben we Wieke opgehaald in België. We hadden onze andere hond, Spike, meegenomen om te kijken of het klikte tussen de twee. We werden vriendelijk ontvangen en maakte kennis met Wieke. Ze liet alle aandacht gedwee over zich heen komen en rustig aan liet ze zich aaien.
We vonden het alle drie erg moeilijk om Wieke uit haar vertrouwde omgeving te halen, maar we wisten dat ze het bij ons ook goed zou krijgen.

Wieke kreeg alle tijd om rustig te wennen bij ons. Al snuffelend en onwennig verkende ze haar nieuwe thuis met nieuwe baasjes en soortgenoot.

Alles buiten het huis vond ze erg spannend en eng in de beginperiode. Ze was er schrikachtig en bij de eerste keren uitlaten, durfde ze soms niet verder dan het einde van de straat. Het heeft ook meegespeeld dat er in die periode  vuurwerk werd afgeschoten. Er was ons al verteld dat ze daar bang voor was, en dat werd ook heel snel duidelijk. Nu nog kan ze schrikken van harde of onverwachte geluiden tijdens het lopen, maar het gaat steeds beter.

In de afgelopen maanden is het steeds beter gegaan, we kunnen haar niet meer wegdenken. Het is een schat van een hond, een enorme knuffel.

Ze geniet van het lopen buiten, van de knuffels, van de koekjes die ze krijgt, van de zon in de tuin, hoe ze af en toe als een wervelwind door het huis en de tuin rent.... Al heeft ze ons 5 minuten niet gezien, ze begroet ons altijd op zeer enthousiaste wijze.

Wieke hoort écht bij ons gezin, een lot uit de loterij, die bij ons nog geweldige jaren gaat krijgen!!

Complimenten aan de stichting ACE, die geweldig werk verricht. Het welzijn van het dier staat bij ACE duidelijk centraal, daarnaast zijn ze naar de nieuwe baasjes vriendelijk, correct en belangstellend! Een hele warme organisatie.

 

Groeten,

Mike, Wilma en Hester

Amersfoort

Sander en Daisy

Sander en Daisy (voorheen Delfina)

Inmiddels is Sander alweer 2 jaar bij ons en sinds september 2013 is Daisy daarbij gekomen.

Spannend was natuurlijk of het zou klikken tussen de 2 honden en dat is fantastisch gelukt.

We dachten dat Daisy een timide hondje was, te oordelen naar de foto’s en zoals ze op het  youtube filmpje (ACE Algeciras Delfina) te zien is.

En omdat we voor Sander niet een te dominante hond erbij wilde, leek Daisy een prima keuze.

Nou timide was ze, zelfs heel angstig toen we haar gingen halen. Ik durfde haar echt niet aan de riem mee te nemen naar de auto, want ze stond compleet in de vluchtmodus. Dus hebben we haar getild naar de auto en dat was maar goed ook, want deze dame is een meester in het ontsnappen uit tuigjes en riemen, daar zijn we inmiddels wel achter gekomen.

Gelukkig luistert ze inmiddels heel goed en loopt niet weg; ze loopt zelfs al stukjes los.

Dat gaat heel goed zolang er geen vreemde katten lopen en geen vogels, eenden e.d. zijn om achter aan te jagen, want dat kan ze als de beste.

Van die verlegenheid is niets meer over, het is een lekker eigenwijs grietje geworden.

Sander is nog altijd de baas, zo hoort het ook en wij waken er ook voor dat hij niet door haar overruled wordt. Sander is een hele enthousiaste hond, een beetje een ongeleid projectiel zou je kunnen zeggen,vooral met spelen, en we waren benieuwd hoe dat met Daisy zou gaan. Nou in haar heeft hij zijn gelijke wel gevonden. Ze ravotten over het grasveld en zij speelt net zo wild als hij met dubbele salto’s tot gevolg en ze zijn absoluut aan elkaar gewaagd. Als je ze samen ziet spelen is dat echt genieten. Ook fietsen we regelmatig met beide honden en in de avond zitten ze voor de bank te wachten om lekker op een plaid bij je te mogen liggen.

Daisy kruipt het liefst zo dicht mogelijk tegen je aan, maar het grappige is dat ze toch van nature wat wantrouwend is t.o.v. mensen, want ze vindt het niet prettig als je haar optilt.

Dan verstart ze enigszins en gaat de staart tussen de poten. Je ziet nu langzamerhand dat wanneer je geduld hebt en niks forceert, ze steeds vrijer wordt en zelfs af en toe uit zichzelf op schoot springt. Als ze tegenwoordig op schoot zit kwispelt haar staartje volop en ze weet dat ze vrij is om te gaan en staan waar ze wil.

Autorijden vindt ze niet echt leuk! Ze moet al vrij snel spugen en we proberen nu het autorijden met iets leuks te associëren. Dus een kort ritje en dan een lekkere wandeling.

En als dat niet helpt, hebben we voor nood nog een pilletje van de dierenarts!

Mocht iemand nog tips hebben hoe wagenziekte te voorkomen hoor ik het graag.

Het zijn beide lieve, dankbare honden en het enthousiasme spat ervan af.

Of Daisy ooit (net als Sander) overal los kan lopen, betwijfel ik. Daarvoor is haar jachtinstinct te sterk aanwezig en als ze ergens achteraan gaat is ze blind voor alles. Maar op veilige plekken zonder verkeer moet dat ook steeds beter lukken.

ACE medewerkers wil ik bedanken voor de opvang van onze beide kanjers.

Jullie doen zoveel goeds door deze honden te redden en klaar te stomen voor een nieuw leven.

Het zijn vaak honden met een rugzakje en een verleden, maar zolang mensen zich maar realiseren dat je met geduld en liefde hun vertrouwen kunt winnen en nog heel veel met deze honden kunt bereiken en er vreselijk veel plezier aan kunt beleven.

Wij hebben in ieder geval twee hele gelukkige honden en die maken ons ook gelukkig!

Dikke knuffel van Sander en Daisy (Delfina) en groetjes van Peggy Berentzen-Schutte

Especialmente para Paki y su equipo en Algerias (de donde Delfina es) unas cuantas palabras en español.

Gracias por rescatarme. Soy una perrita muy feliz ahora.

Te mando unas fotos para que veas lo dichosa que soy. Sigan con el buen trabajo!!!

Cariños de Daisy y de mi hermano Sander. 

Vooraan  Daisy en er achter Sander.

Bandito's eerste dag thuis

Dit was Bandito's (nu Bodhi) eerste dag bij ons. Wat een lieverd!!! We zijn nu al stapelgek op hem!

 

 

Boulette overleden

Zaterdag 22 maart hebben we Pixie ( Boulette) laten inslapen.

Hij was bekend met een tumor en die ging zaterdag bloeden en dat was het moment voor ons om hem te laten inslapen om hem onnodig lijden te besparen.

We vonden dit gedicht op het internet wat precies onze gevoelens weergeeft en hoe wij tot de beslissing, om hem te laten inslapen, zijn gekomen

Als ik straks oud ben, ziek en zwak,
en pijn verjaagt de slaap,
als onrust neemt van mij bezit,
doe dan wat onvermijdelijk is,
en laat me gaan.....
de laatste goede daad.

Beslis voor mij en wees niet laf.
Past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf,
of uitstel.... tot het beter past bij een verloren strijd?
Ik ben niet bang tijdens die laatste gang.
Jij loopt niet weg: je kijkt me aan,
je noemt me bij mijn naam en houdt me stevig vast.

Vandaag voor het laatst groet ik je met mijn hondenstaart.....
wat jij liet doen, deed je voor mij:
je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard.
Een zwaar besluit?
Nee, ....huil nu niet.

Een wijs besluit dat werd gegrond op een oud en uniek verbond:
jij bent mijn baas en ik jouw hond.

Sombra

Nog maar 4 dagen bij ons, maar Sombra voelt zich alle helemaal thuis......

Aankomst Schiphol vandaag 23 maart

Copernicus (gaat Vaya heten)

Kasper, zo blij dat hij uit de kooi mocht, zo beweeglijk, helaas niet zo mooi op de foto gekregen. Zijn nieuwe mandje staat in Drenthe.

Tania, al 10 jaar oud, maar nog een heel mooi, pittig dametje

Lieve Tomas, welkom in Nederland

Sponsors gezocht.

Ik ben Kelly Zwaneveld (19 jaar) en studeer op dit moment Dierenartsassistent Paraveterinair (1ste jaars). De afgelopen 2 maanden heb ik stage gelopen bij ACE op de Refugio. Hier heb ik met eigen ogen kunnen zien wat voor prachtig werk er dagelijks word verricht, maar uiteraard ook wat voor ellende zich afspeelt. Het was heel dubbel, het ene moment vloog een hond naar z'n 'Gouden Mandje', en het andere moment kwamen er weer honden binnen uit het dodingsstation, zwaar verwaarloosd en ondervoed. Het was altijd een dubbel gevoel. Van te voren hoor je altijd heel veel verhalen en reacties over organisaties, en zo ook over A.C.E.. Maar het is toch heel anders als je alles met eigen ogen ziet en er zelf aan de slag gaat. Ik heb de afgelopen twee maanden met heel veel liefde op de Refugio gewerkt. En wat geven die hondjes je een kracht om door te gaan, ongelofelijk! Er is aardig wat regen gevallen in de tijd dat ik er was, alles was doorweekt, hondjes hadden het koud en de stagiaires ook, maar als je dan die dankbare en smekende kopjes van de honden ziet geeft dat je zoveel kracht om weer keihard aan het werk te gaan. Allemaal voor hun. Er is geen tijd om in een hoekje te gaan zitten. De hondjes hebben je op dat soort momenten nog harder nodig dan anders.

Ik vond het heel moeilijk om na twee maanden weer afscheid te moeten nemen van de Refugio. Maar een deel van mijn hart ligt op de Refugio. Ik zal mij altijd in blijven zetten voor A.C.E..

Op 13 april 2014 doe ik mee aan de 10 KM Loop van Rotterdam. Door middel van deze loop wil ik graag zoveel mogelijk geld ophalen voor A.C.E.. Ik weet hoe hard ze het geld nodig hebben. Voor de loop en ik nog opzoek naar zoveel mogelijk sponsoren. Elke kleine bijdrage is welkom. Als u een bijdrage wilt leveren kunt u dit, tot 13 april, storten op het Nederlandse rekening nummer van A.C.E. (zie flyer).

Op 20 april zal ik zelf terugvliegen naar de Refugio om de cheque persoonlijk te gaan overhandigen, en om te gaan helpen. Het lijkt mij super om ze daar blij te maken met een mooi bedrag!


Wie gaat Kelly sponsoren, zij loopt de 10 km. van Rotterdam op 13 april 2014.

Ze gaat zelf van 20 tot 27 april naar Spanje om het bedrag te overhandigen ...symbolisch uiteraard want U wordt verzocht het geld over te maken zoals op de flyer staat.

Bericht over Noa ( Pruna bij ACE )

Wat een prachtige hond ! en wat een geweldige oren !

Dit hoor ik heel vaak als ik met Noa aan de wandel ben.

En vol trots vertel ik dan over mijn Podenco, de meest ondergewaardeerde hond in Spanje.

Onbegrijpelijk want wat zijn het geweldige honden; lief, zachtaardig, trouw, gehoorzaam, een tikkeltje eigenwijs maar dat heeft ook zijn charme.

Het is onvoorstelbaar wat deze honden incasseren aan ellende en wreedheid en dan toch niet het vertrouwen in de mens verliezen.

Met geduld en een hoop liefde win je de hond voor 100 procent voor je.

Noa loopt nu zelfs op bepaalde plekken los en houd ons goed in de gaten. Ik heb wel altijd wat lekkers op zak want verleidingen zijn er voor een jachthond natuurlijk vol op om haar heen.

Spelen met andere honden is een feest en thuis slaapt ze samen met onze twee siamezen.

Twijfel je om een Podenco te adopteren, ik kan maar één advies geven : DOEN ! 

Je krijgt er zoveel voor terug.

Met dank aan ACE

Suzanne Schurink

Rufus en Ricardo

Eindelijk was het zover we konden onze honden ophalen. Eerst Ricardo (Rico) zeven maanden uit Saventem, Rico vond het heerlijk om aan mijn voeten in de auto in slaap te vallen. Thuis gekomen vond hij alles prima, als we maar in de buurt waren.

Onze dochter ging mee bij het ophalen van 

Rufus (2 jaar) Dat ging even anders. Hij had al bijna de band doorgebeten al vorens we Schiphol verlieten.

In de auto was hij een bonk stress. Uiteindelijk was het op schoot nemen de oplossing om veilig naar huis te rijden.

Thuis gekomen stond hij in no time op de eetkamertafel. Dat was wel schrikken, waar zijn we aan begonnen.

Met heel veel liefde, geduld, aandacht en regelmaat hebben we een stel gezellige honden in huis, die nog steeds geen probleem hebben met het doen, van een hoop of plas in de kamer.

Maar goed, dat nemen we voor lief, we blijven trainen.

Rufus en Rico, die elkaar, bij ons, voor het eerst hebben ontmoet, kunnen niet meer zonder elkaar. Ze dollen en krioelen door de kamer. Om ze op zijn tijd de rust te gunnen, die zij en wij nodig hebben, gaan ze samen in de bench.

’s Morgens vroeg gaan we al een goed uur op pad, Rico kan los. Voor een brokje doet hij alles. Toch is het in huis een echte puberhond met een slangenlijfje dat overal onderdoor schuift.

Rufus onze jachtpodenco ruikt te veel, waardoor hij vergeet te luisteren, wij durven hem nog niet echt los te laten. Hij wil wel heel graag doen wat de baas hem leert, maar hij is het ook snel weer vergeten. Rufus heeft een paar kaken die alles kunnen vermalen, hij kluift bij het leven.

We zijn reuze blij, dat we weer twee honden hebben die het samen ook zo goed kunnen vinden!

Hier ook nog een filmpje van beide honden.

Dick & Gon