Hallo allemaal,
ik wil graag mijn hondje in de schijnwerpers zetten, want hij is echt de aller...allerliefste hond die bestaat. Nou vinden natuurlijk alle baasjes dat van hun hond en terecht. Honden geven zoveel liefde.
Maar nou mijn verhaal over mijn Spanjaard.
Het begon 4 maanden geleden...ik wilde graag weer een nieuwe hond erbij. Nadat ik ruim 1 jaar geleden mijn allerliefste hondje ''Diever'' moest laten inslapen na 16 jaar lief en leed gedeeld te hebben, viel ik in een gat. Dit boerenfoxje was mijn alles, maar het was goed zo, ze had een prachtig leven gehad.
Het begon weer te kriebelen, dan toch maar even marktplaats afstruinen naar een boerenfox? Nou ben ik helemaal geen voorstander van marktplaats als het om dieren gaat, maar waar vind je anders een boerenfox? Het is geen officieel ras. Na enige advertenties te hebben bekeken, zag ik maar geen hondje naar mijn zin...........wat ik wel herhaaldelijk tegen kwam waren de hondjes van de stichting ACE Animal Care Espanja. verschillende honden en rassen in een Spaans dierenasiel. Ik was er niet mee bekend, maar zag wel de leukste honden voorbij komen.
Nadat ik me er een beetje in verdiept had en het best wel goed vond overkomen, ben ik eens gaan zoeken op hun website. Wouw, honden in overvloed...de 1 nog leuker als de ander, helaas wel met de vreselijkste achtergrond verhalen erbij, en ze zochten allemaal een warm mandje. In Spanje denken ze iets anders over een hond dan de meeste Nederlanders doen. maar goed na lang zoeken zag ik daar mijn Spanjaard....op slag verliefd. Een vertederend, ietsje angstig koppie, uiterlijk van een boerenfox, maar dan overwegend black and tan en witte laarsjes aan de voorpoten. Ze noemen het een ''Bodeguero'' Zijn trieste verhaal? Gered uit 1 van de vele kille doding stations, waar het einde wacht voor veel honden. Op kaal beton met amper eten en drinken wachten ze gelaten en angstig op de gaskamers.
Je kunt niet alle honden van de wereld redden, maar wel de wereld van 1 hond...........zo gezegd, zo gedaan. Ik koos deze Spanjaard uit tot ons nieuwe gezinslid. 3 maanden geleden zelf opgehaald van Eindhoven Airport. Wat een spannende belevenis, toch wel tikkeltje nerveus, zou hij echt zo lief zijn? Heeft hij niet te veel onherstelbare trauma's opgelopen??? Alles schiet door je hoofd op zo'n laatste moment. Maar dan komen de benches door de deuren van de aankomsthal en zie je dat schattige koppie waar je in de eerste instantie verliefd op werd...........en dan valt alle spanning weg en weet je gewoon dat je een goede keuze hebt gemaakt. Wat er dan door je heen gaat is met geen pen te beschrijven, je wordt overspoelt door liefde voor dat ene hondje waar je al een maand op wacht tot de hele papierwinkel was geregeld.
De liefde was geheel wederzijds, hij kroop op schoot en gaf een diepe zucht....hij was thuis gekomen, De weken erna ontpopte onze Spanjaard, die we de mooie naam "PERRO" hadden gegeven, tot een oneindig dankbaar hondje. Onwijs lief en vol vertrouwen naar ons toe, erg leergierig en enthousiast. De eerste kennismaking met een mandje en zacht dekentje staat me nog zo bij ....hij wist niet hoe hij er in moest liggen...bleef rollen op het zachte dekentje en was er niet meer af te halen...zo schattig.
We zijn nu 3 maanden verder en inmiddels is Perro alweer wat gegroeid en 10 maanden oud, zitten samen op cursus waar hij niet zoveel aan vind hahaha...gek genoeg doet hij alles perfect op cursus, en thuis gekomen kijkt ie me aan als ik met hem oefen met een blik van...ben je gek geworden? op cursus doe ik het toch goed? dan hoeft het thuis toch niet nog een keer??? En vertikt hij het om af te gaan Hihihi Lieve gekke heerlijk Perro, ik hoop op een lang en gelukkig leven met hem samen.
Dit was mijn verhaal over mijn allerliefste bijzondere Perro!!! Ik vind dat hij het verdiend om in het zonnetje gezet te worden !!!
Hartelijke groetjes,
Monique Magielsen
ik wil graag mijn hondje in de schijnwerpers zetten, want hij is echt de aller...allerliefste hond die bestaat. Nou vinden natuurlijk alle baasjes dat van hun hond en terecht. Honden geven zoveel liefde.
Maar nou mijn verhaal over mijn Spanjaard.
Het begon 4 maanden geleden...ik wilde graag weer een nieuwe hond erbij. Nadat ik ruim 1 jaar geleden mijn allerliefste hondje ''Diever'' moest laten inslapen na 16 jaar lief en leed gedeeld te hebben, viel ik in een gat. Dit boerenfoxje was mijn alles, maar het was goed zo, ze had een prachtig leven gehad.
Het begon weer te kriebelen, dan toch maar even marktplaats afstruinen naar een boerenfox? Nou ben ik helemaal geen voorstander van marktplaats als het om dieren gaat, maar waar vind je anders een boerenfox? Het is geen officieel ras. Na enige advertenties te hebben bekeken, zag ik maar geen hondje naar mijn zin...........wat ik wel herhaaldelijk tegen kwam waren de hondjes van de stichting ACE Animal Care Espanja. verschillende honden en rassen in een Spaans dierenasiel. Ik was er niet mee bekend, maar zag wel de leukste honden voorbij komen.
Nadat ik me er een beetje in verdiept had en het best wel goed vond overkomen, ben ik eens gaan zoeken op hun website. Wouw, honden in overvloed...de 1 nog leuker als de ander, helaas wel met de vreselijkste achtergrond verhalen erbij, en ze zochten allemaal een warm mandje. In Spanje denken ze iets anders over een hond dan de meeste Nederlanders doen. maar goed na lang zoeken zag ik daar mijn Spanjaard....op slag verliefd. Een vertederend, ietsje angstig koppie, uiterlijk van een boerenfox, maar dan overwegend black and tan en witte laarsjes aan de voorpoten. Ze noemen het een ''Bodeguero'' Zijn trieste verhaal? Gered uit 1 van de vele kille doding stations, waar het einde wacht voor veel honden. Op kaal beton met amper eten en drinken wachten ze gelaten en angstig op de gaskamers.
Je kunt niet alle honden van de wereld redden, maar wel de wereld van 1 hond...........zo gezegd, zo gedaan. Ik koos deze Spanjaard uit tot ons nieuwe gezinslid. 3 maanden geleden zelf opgehaald van Eindhoven Airport. Wat een spannende belevenis, toch wel tikkeltje nerveus, zou hij echt zo lief zijn? Heeft hij niet te veel onherstelbare trauma's opgelopen??? Alles schiet door je hoofd op zo'n laatste moment. Maar dan komen de benches door de deuren van de aankomsthal en zie je dat schattige koppie waar je in de eerste instantie verliefd op werd...........en dan valt alle spanning weg en weet je gewoon dat je een goede keuze hebt gemaakt. Wat er dan door je heen gaat is met geen pen te beschrijven, je wordt overspoelt door liefde voor dat ene hondje waar je al een maand op wacht tot de hele papierwinkel was geregeld.
De liefde was geheel wederzijds, hij kroop op schoot en gaf een diepe zucht....hij was thuis gekomen, De weken erna ontpopte onze Spanjaard, die we de mooie naam "PERRO" hadden gegeven, tot een oneindig dankbaar hondje. Onwijs lief en vol vertrouwen naar ons toe, erg leergierig en enthousiast. De eerste kennismaking met een mandje en zacht dekentje staat me nog zo bij ....hij wist niet hoe hij er in moest liggen...bleef rollen op het zachte dekentje en was er niet meer af te halen...zo schattig.
We zijn nu 3 maanden verder en inmiddels is Perro alweer wat gegroeid en 10 maanden oud, zitten samen op cursus waar hij niet zoveel aan vind hahaha...gek genoeg doet hij alles perfect op cursus, en thuis gekomen kijkt ie me aan als ik met hem oefen met een blik van...ben je gek geworden? op cursus doe ik het toch goed? dan hoeft het thuis toch niet nog een keer??? En vertikt hij het om af te gaan Hihihi Lieve gekke heerlijk Perro, ik hoop op een lang en gelukkig leven met hem samen.
Dit was mijn verhaal over mijn allerliefste bijzondere Perro!!! Ik vind dat hij het verdiend om in het zonnetje gezet te worden !!!
Hartelijke groetjes,
Monique Magielsen
Hoi Ik heb ook zo'n hondje uit Spanje waar we het ras niet van wisten maar Vito lijkt op Perro hij is ontzettend ondeugend is zo leuk te zien dat er nog zo zelfde hondje is in Nederland
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Miranda