Tapas voorheen Ramon

Het is alweer een poosje terug, maar toen ik gisteren met Tapas (bij jullie nog 'Ramon') aan het wandelen was, bedacht ik me dat jullie een update misschien wel weer leuk zouden vinden. Misschien is het stukje te gebruiken voor een blog of voor jullie rubriek 'geluksvogels' op de ACE site. Ik heb wat foto's bijgevoegd die ik op een mooie dag op het strand nam.

Als iemand een geluksvogel is, dan ben ik dat wel! Tapas kwam op 16 maart aan in Nederland en in de afgelopen negen maanden heb ik een fantastische hond leren kennen die heel trouw is, intelligent, grappig, zachtaardig, ondeugend genoeg, alert en lief voor alles en iedereen zonder een allemansvriend te zijn. Het duurde wel een maand of twee voordat hij helemaal zichzelf was. In het begin lag hij veel in een hoekje en wachtte vooral af wat er allemaal ging gebeuren. Maar week na week werd Tapas meer zichzelf. Hij speelt graag met het 9-jarig buurmeisje, ik neem hem mee naar mijn werk - een kantoor in de bossen van Zeist - waar we makkelijk kunnen wandelen. Mijn vriendin, haar zoontje, mijn eigen kinderen, iedereen is gek op hem. Zijn vacht is nu prachtig en het koudere weer wat er nu aankomt lijkt voor hem alleen maar een feestje. Het grootste plezier heeft Tapas op het strand, waar hij een uur lang alleen maar kan rennen en rennen, soms met andere honden, maar net zo makkelijk in zijn eentje. Het is een zelfstandige hond, dat is duidelijk. Thuis wil hij alleen maar op de harde grond of een dun kleedje liggen. Ik heb drie verschillende kussens en manden geprobeerd, maar Tapas denkt er niet over. Gewoon op de grond of tegen een muur aan, soms helemaal relaxed op zijn rug met vier poten in de lucht. En heel bijzonder: hij wil onder geen beding bij me op de bank zitten of liggen. Het duurde zelfs een paar maanden voordat hij op het vloerkleed in de zitkamer wilde liggen. Misschien is zijn vorige 'baas' in Spanje daar extreem streng in geweest... 

Kortom, ik ben een geluksvogel dat Tapas bij mij terecht is gekomen. Een lot uit de loterij, niets minder. En ik denk met waardering en bewondering terug aan hoe ACE het proces van adoptie heeft (be)geleid. Ik heb met wel vijf verschillende mensen te maken gehad en iedereen wist altijd van de hoed en de rand. Vergelijk dat eens met de gemiddelde service van gerenommeerde bedrijven... Mijn grootste complimenten!

Hartelijke groeten,

Peter Gersen