Jordy in memoriam

Hallo lieve vrienden van Ace,

Tot mijn groot verdriet heb ik vanmorgen afscheid moeten nemen van mijn allerliefste schat Jordy, mijn grote, kleine  cockerspaniel…..

Mijn eerste hond van Ace, met zijn zelfstandig karaktertje, zijn eigen dingen, zijn eigen ik….

Iedere avond lag hij in mijn armen op bed heerlijk te slapen en soms trok ik hem naar me toe en zei dan: Mag wel even Jordy toch, waarop Jordy met een tevreden knorrend gevoel mij te

kennen gaf dat het wel goed was…..

Afgelopen Juni echter bemerkte ik een soort van gedragsverandering in hem, bemerkte soms dat ie in de war was en daarbij soms kreupel aan zijn rechter voorpootje.

Daarbij ook, hij werd dunner, dus ietsje meer voer erbij, oké we hadden ook veel gewandeld dus…..

Afijn, de kreupelheid ging weer over en we zijn in Augustus met ons vieren, lees, Jordy Joey James en ik, nog op vakantie geweest in Drente, ging goed…..

Was blij dat Jordy weer energie had om te wandelen…

Totdat,   afgelopen vrijdag hij weer kreupel werd aan hetzelfde voetje, dus naar de dierenarts, die was bang dat het om artrhose ging, dus, poeders mee, totdat afgelopen maandag, ik kwam thuis van mijn werk en de hele voorkamer lag vol met dunne waterachtige ontlasting.

Weer naar de dierenarts, twee spuiten in zijn kontje, maar ik zat maar te hameren op een foto van zijn buikje, want daar zat volgens mij het probleem…En iedere dag werd Jordy meer moe, kon soms niet eens meer staan…, kon hem sinds Zondag ook amper nog wakker krijgen als hij lag te slapen…

Om nu een lang verhaal kort te maken, mijn dierenarts durfde niet een foto te maken, omdat Jordy een bloedhekel aan hem heeft, dus ben ik vanmorgen naar een andere dierenarts gegaan en die zag het bij het binnenkomen al direct wat er aan de hand was….want Jordy kreeg sinds afgelopen maandag een buik als een voetbal…

Aan zijn manier van lopen had ie al gelijk aan de lever gedacht, gelukkig had Jordy in de kliniek een plasje gedaan, hebben ze gelijk getest, nou de waardes waren zeer ernstig, lees, hij was zichzelf aan het vergiftigen, daar de lever een omvang had als een vuist…

Ja lieve mensen, wat heb je dan nog voor keuze???? Geen enkele dus, ja 1, en dat is dat Jordy geen pijn meer mag lijden, dus heb ik hem vanmorgen in laten slapen, juist op de dag, het is nu op de kop af een jaar geleden dat

Ik weer te horen kreeg dat ik wederom borstkanker had, en Jordy, die heeft dat vorig jaar ontdekt, zat steeds te snuffelen aan mijn borst……

Toeval???? Heb hem gisteravond met kussen en al naar bed gedragen en heb hem verteld hoe belangrijk hij voor mij is geweest, maar ook, als je wilt gaan, dan laat ik je los…..

Ben blij en dankbaar dat ik hem dat nog mocht vertellen, en toen ik uitgepraat was kreeg ik een lik in mijn gezicht….

Nee, ik heb hem toentertijds al beschreven als mijn reddende engel, en ik kan het niet anders zien als dat de cirkel nu weer rond is….

Rust zacht, mijn allerliefste schat, mijn grote, kleine cocker, bedankt voor je onvoorwaardelijke liefde, je trouwe ogen, mijn God……