Hier een berichtje uit Heerle van Lola [vh Timientje].
Na onze 1e adoptie hondje Luna van ACE, die helaas overleden is, zochten wij weer naar een nieuw hondje binnen ACE.
Wij hadden zo'n goede ervaring met jullie en Luna, het liefste en trouwste hondje wat we hebben gehad.
Toen wij voor het eerst gingen kijken naar Timientje bij het opvang adres in België was Timientje heel verlegen en bang. Ze durfde niet naar ons toe te komen en onze 2 labradors vond ze in eerste instantie ook maar niets.
Elke en Dave [geweldige mensen overigens!] vertelden ons dat Timientje heel bang was voor alles en iedereen. Ze zochten dan ook een goed adres waar ze in ieder geval een andere hond hadden aangezien ze veel steun zocht bij andere honden.
In 1ste instantie moest ze niet veel hebben van onze 2 labradors.
Toch hebben we in goed overleg met Elke en Dave besloten om Timientje op te nemen in ons gezin. Toen Elke en Dave Timientje bij ons kwamen brengen [toch even 1,5 uur rijden] zijn we eerst met z'n allen een kleine wandeling wezen maken zodat Timientje in een neutrale omgeving kennis met ons en onze 2 labradors kon maken.
Tussen onze labradors en Timientje was geen echte spanning meer.
Natuurlijk vond ze doodeng bij ons in huis, vooral toen Elke en Dave weer huiswaarts gingen.
De 1ste avond heeft ze bevend als een rietje in een hoekje van het huis gelegen.
Maar Marco en ik hadden besloten om met beleid en geduld haar toch gewoon mee te nemen in ons ritme van het dagelijks leven en haar niet als "zielig hondje" te behandelen, maar dit juist te zien als een nieuw begin voor Lola.
Dat wil zeggen elke dag een lange wandeling in het bos, lopen in de wijk, mee naar de paardenstallen, ontmoeten van nieuwe mensen e.d.
Natuurlijk was ze bij iedere nieuwe situatie uitermate bang en onzeker, maar nagenoeg de tijd verstreek werd ze steeds zekerder en ging ze ons steeds meer vertrouwen.
Met Lola en onze 2 andere labradors gaat het echt geweldig, ze poetst hun tanden en is een echt speelkameraad voor onze jonge labrador Boots. Zelfs met onze kat die ze in het begin doodeng vond gaat het super, ze geven elkaar nu kopjes, zo schattig.
Tegen ons is Lola ook helemaal opgebloeid!
Ze is super blij als wij in de ochtend naar beneden komen en als ik uit mijn werk kom staat ze te kwispelen bij de tuindeuren.
Ook loopt ze nu gewoon lekker los in het bos met onze andere 2 labradors.
Podenco's hebben een slechte naam m.b.t los lopen in het bos en hun jacht instinct.
Nou ik kan je zeggen, het kan echt wel!
Natuurlijk loopt ze wel eens achter een konijntje aan maar ze komt altijd binnen een paar minuten gewoon weer bij ons terug, zonder konijn!
Wij hebben 1 kat, 6 cavia's en ze accepteert deze allemaal.
Als we nu bezoek krijgen loopt ze nieuwsgierig op hen af [wel op haar hoede natuurlijk].
Dat hadden we 3 maanden geleden nooit durven dromen.
Zo zie je maar hoe vergevensgezind een hond is ondanks alles wat ze mee gemaakt hebben, daar kunnen wij mensen nog veel van leren.
Lola is een schat van een hond, niet meer weg te denken uit ons gezin!
Wil hierbij Elke en Dave van het opvang gezin, ACE en alle vrijwilligers nogmaals hartelijk bedanken voor al hun inzet.
Zonder hun had Lola geen enkele kans gemaakt op een nieuwe start!
Met vriendelijke groet,
Wendy en Marco
Geen opmerkingen:
Een reactie posten