Brief van Robbie.

Hallo mensen,

Ja het heeft een tijdje geduurd eer ik wat van mij laat horen maar zoals je van een Spanjaard kan verwachten mañana,mañana.

Ik ben Robbie (eerst heette ik Quentino en Rubio), jaja valt niet mee om een zwervertje te zijn, je krijgt iedere keer een andere naam, die je dan weer moet onthouden!!

Ik kom uit Spanje waar ik door mijn “baas” werd weggedaan omdat hij ging verhuizen naar een appartement waar geen honden werden getolereerd. Hij heeft niet eens de moeite genomen om een ander appartement te zoeken!Dus werd ik op straat gezet. Om een lang verhaal kort te maken; ik ben dus in een asiel terecht gekomen en later naar Nederland gebracht,waar een nieuwe baas op mij wachtte!

Je weet niet hoe blij ik was, eindelijk weer een lekkere warme mand en een thuis, hoera!!

Maar na een tijdje gingen die papa en mama uit elkaar en moest die mama weer gaan werken, en moest ik alleen thuis blijven. Maar daar nam ik geen genoegen mee, ze moeten mij weer niet in de steek laten ik heb al genoeg ellende meegemaakt hoor.

Dus ben ik gaan blaffen zodat ze thuis zou blijven, maar helaas hebben zij mij weer terug gegeven aan A.C.E. die voor mij een gastgezin hebben gezocht. Wat gastgezin betekent weet ik niet maar ik had weer een nieuw thuis. Blij dat ik was.

Bij het gastgezin in Veenendaal had ik het naar mijn zin, daar had ik een hondenvriendje en mensenkinderen om mee te spelen, hartstikke leuk joh. Ik ben daar ook een aardig poosje geweest. En ik wil mijn gastgezin mama nog even bedanken voor alle goede zorgen, dus een dikke hondenkus van mij! En de mensenkinderen even gedag zeggen.

Wat het woord gastgezin betekent daar kwam ik op een vrijdag in januari achter. Want op die dag kwamen mensen die mij wilden meenemen, zijn ze helmaal gek geworden ik wil hier blijven en niet weer verhuizen. Ik wil helemaal geen andere familie, wie weet wat ze met mij voorhebben, houden zij mij, krijg ik wel goed te eten, zijn ze wel te vertrouwen, al die gedachten schieten door mijn hoofd. Nee, ik peins er niet over, ik blijf hier.

Dus moet ik alles doen om die meneer en mevrouw bang te maken. Ik ga lekker flink tekeer tegen ze om ze lekker af te schrikken, zodat zij mij niet leuk vinden en ik niet word meegenomen. Verdomme nog an toe, ze hebben er maling aan, dan nog maar even flink grommen als die mevrouw gaat bewegen misschien helpt dat, want ik wil niet weer verhuizen! Ik wil hier blijven in Veenendaal.

Nee hoor, niets helpt ze gaan mij meenemen naar Groningen, dat is toch waar al die boeren wonen, nou daar zit ik niet op te wachten.

Ik hoor ze zeggen dat ik op een boerderij kom te wonen, oh nee, dan kom ik natuurlijk tussen de koeien ofzo, mag ik dan wel binnen slapen?

Hoor ik het goed, zeggen ze dat er een grote tuin is waar ik in kan ravotten, hum, eerst zien en dan geloven. Nou ,en dan gaan we weg in de auto. Man wat duurde dat lang!!!! Waar is dat Groningen helemaal, er zijn ook steeds minder huizen te zien, overal zie ik grasland.

Eindelijk stopt de auto en zegt die mevrouw : Nou schat je bent thuis, hier woon je nu. Ik kijk om me heen en zie overal gras, en in de verte nog een paar huizen. En inderdaad een grote tuin.

Zou ik dan nu echt geluk hebben, zouden ze het echt goed met mij voorhebben? We gaan even rondlopen zodat ik lekker kan plassen en snuffelen, en dan gaan we naar binnen.

Oh nee,….. wat zie ik een grote dikke rooie kat dat hebben ze mij niet verteld, wat zal ik doen, ja ik ga hem lekker opjagen lachen joh! Hij is bang! Maar daar komt nog een kat, een gestreepte even kijken of het weer wil lukken, oh hemel deze is niet voor de poes!! Ze is niet bang maar maakt zich twee keer zo groot en komt achter mij aan!!!!! Hellup,gauw naar mijn nieuwe mama, ja Robbie - zegt ze, Tijgertje is al een oude dame en is niet bang voor hondjes, dus wen er maar aan. Nou ja, is me dat wat, heb ik dat weer.

Ik krijg een mooie riem en bench, een lekker plekkie, eten, en dan wat zie ik? Droom ik of is er nog een kat, een zwart witte, ja en die sluipt door het huis als ze mij ziet, die is bang voor mij. Leuk, erachter aan!!!

Oh jee, ik word terug gefloten door mijn nieuwe papa, dat vind hij niet goed, ik denk dat ik echt die katten leuk moet gaan vinden.

Ik woon nu alweer 7 weken bij mijn mama en papa in Groningen en ik heb het reuze naar mijn zin!!!!  Met de drie poezen kan ik het inmiddels goed vinden, met die rooie speel ik zelfs, ik ga overal mee naar toe, ga elke dag fijn lang wandelen met mijn mama en woon gelukkig op een boerderij waar geen koeien ofzo zijn. Wij lopen dan door de weilanden en het is hier klei grond dus ben ik lekker smerig als we thuis komen, maar dat vind ik heerlijk, het is best leuk om een Spaans hondje op een boerderij in Groningen te zijn. Mijn mama zegt dat ik een echte macho ben, een ondeugende maar wel een hele lieve.

Ook heb ik een hondenvriendje  Binky die  naast mij woont bij de ouders van mijn nieuwe pap en mam. Met Binky ben ik goede maatjes en ook met de 4 katten van Binky .

Eindelijk heb ik mijn gouden mandje gevonden en ben ik heel gelukkig, want mijn mama en papa zeggen steeds dat zij mij zo lief vinden en dat ik NOOIT MEER WEGGA BIJ HUN.

Ik ben hun GOUDEN hondje.

Veel hondenknuffels van Robbie,

Doeiiiiiiiiiiiiiiii.