Hondjes in Algeciras lopen voortaan los.

Hallo Allemaal, 

Het is al een tijdje geleden, maar niet alle mensen weten het denk ik, daarom even dit bericht.

 

In het asiel in Algeciras mogen de hondjes sinds een 6 tal maanden nu elke dag een paar uren rennen buiten hun kooien, spelen samen, ravotten en genieten samen in het zonnetje.

De moordenaars zijn er niet langer welkom. De man die er jaren werkzaam was als gemene hondenvanger, die hen dood sloeg of zwaar mishandelde, uiteraard, ongestraft en dit jarenlang is er niet meer. Hij werd beschermd door de nu ontslagen president. Iedereen wist het, maar geen mens deed er iets aan. Tot het team van Algeciras en wij de handen in elkaar sloegen en niet langer meer tolereerde wat die schurk deed. Ik zou zijn geweten niet willen hebben. Een boek kan je schrijven over wat hij de honden aandeed. Jaren geleden had Paky een vlucht voor 5 podencootjes naar Duitsland. Toen ze s´morgens de hondjes ging halen lagen ze allemaal dood in de kooi. Geen mens wist hoe het kwam. Zo heb ik heel wat anekdotes, maar ik bespaar je de gruwelverhalen. 

Hoe vaak heb ik Paky en haar vrijwilligers zien huilen, opgeven, niet meer kunnen omwille van deze schoften.  Wel mensen, ze zijn eruit gegooid. Niettegenstaande ongestraft, maar ze zullen geen hondje van ons meer krenken. Die man mag spijtig genoeg wel nog honden ophalen en afgeven. Omdat zij een contract hebben met de gemeente van de Raffinaderij van Algeciras. Dit is ons niet gelukt tegen te houden, maar als het van mij

moest afhangen zou hij ook dat niet meer doen. Maar alles stap voor stap.

We komen er stilaan wel.

Paky is de verantwoordelijke in het asiel in Algeciras nu. Samen gaan we verder, samen zetten we ons in voor deze prachtige lieverds. Kijk maar eens naar deze lieve snoeten. Het is voortaan anders nu. Stap voor stap. 

 

Fabienne