DJANGO

Begin november 2012 ben ik op de site "hond zoekt baas" opzoek gegaan naar een hond. Ik heb altijd honden gehad maar had in mei 2012 mijn Berner Sennenhond in moeten laten slapen (ouderdom). Het verbaasde mij dat op de site zoveel honden stonden uit Spanje en ben mij er toen in gaan verdiepen. Ik heb diverse honden aangeklikt en heb mij verdiept in de omschrijvingen. Ik moest namelijk wel een hond hebben die met kinderen overweg kan, ik ben oma en de kleinkinderen komen vaak op bezoek. Toen kwam ik bij Tayson uit, hij zat bij een pleeggezin in België en in de omschrijving stond dat hij lief, rustig in huis was, graag lange wandelingen maakte, zindelijk was en goed met kinderen, alleen katten waren niet zijn favoriet. Ik heb de volgende dag direct gereageerd per mail bij ACE en ik kreeg direct reactie van Pia, ik heb het telefoonnummer gekregen van het baasje van Tayson en heb voor de dag daarop een afspraak gemaakt om Tayson te ontmoeten, hij zat in Blanckenberge, ruim 2 uur rijden, maar het was de moeite waard, we keken elkaar aan en ik dacht meteen dat is 'm, dit wordt mijn hond. Vervolgens heb ik met enige spoed een huisbezoek aangevraagd, dit had Pia binnen een week geregeld en op 17 november hebben we Tayson opgehaald.

We hebben hem meteen een nieuwe naam gegeven Django, hij was wat terughoudend, logisch ook, vreemde mensen, een heel eind in de auto en dan een ander huis maar wel met een longseat helemaal voor hem zelf en dat vond hij heerlijk. We hebben de eerste dagen wat korte wandelingen gemaakt en hem verder met rust gelaten. Al gauw begon hij te kwispelen als we hem riepen en als de hondenriem te voorschijn kwam. Ik (z'n vrouwtje) ben na enkele dagen met hem de bossen ingegaan en had hem een lijn van 10 meter om gedaan en al gauw genoeg merkte ik dat als ik hem riep hij direct kwam, hij luisterde al goed. We hadden samen zo'n goede klik, hij zocht ook bescherming bij mij als er andere mensen aankwamen of grotere honden. Na 1 week (ik weet dat het snel is) heb ik de stoute schoenen aangetrokken, ik ben ver de bossen in gegaan, ver van het verkeer en heb hem los gelaten. Ik moet toegeven dat ik hart kloppingen had want ik wist immers dat ze heel hard konden rennen en ook al wist ik dat hij luisterde wist ik niet of dat ook zo zou zijn als ik hem los liet. Maar het was een super ervaring, ik denk dat Django heel lang niet los heeft gelopen, hij heeft gerend en nog eens gerend, bokkesprongen gemaakt die ik nog nooit een hond heb zien maken en na zo'n 5 minuten heb ik hem geroepen en weer aangelijnd, het was fantastisch. Het is vervolgens heel lang goed gegaan, tot dat hij een hert zag, zijn nek werd eens zo lang en in no-time was hij weg, nergens meer te bekennen. Ik heb hem aangeleerd dat als ik fluit (op mijn vingers) dat hij moet komen maar deze keer vond hij het hert belangrijker maar ik bleef elke 15 seconde fluiten. Ik ben blijven staan op de plek waar hij vertrok en na zeker 10 minuten zag ik in de verte iets aankomen, hij ging als een speer, tong op de grond, helemaal trots en ik (ondanks de zenuwen) nog veel trotser. Ik heb nu een plek gevonden in de bossen met een enorm ven wat helemaal omheind is en dat geeft toch een veiliger gevoel. Er worden meerdere honden uitgelaten, na een voorzichtige kennismaking vindt Django het leuk om met ze te spelen en/of te zwemmen. Django is gek op zwanen, eenden en reigers, dan is hij niet te temmen, hij krijgt ze natuurlijk niet te pakken, wil ik overigens ook niet hebben. Katten vindt hij ook niks, wordt hij hieper van, maar ik moet zeggen dat ik dat aardig onder controle heb, in het begin sprong hij met vier poten van de grond als hij maar dacht dat er een kat zat, nu spits hij zijn ene oor (de andere werkt namelijk niet) maar loopt dan keurig verder wel aan de riem natuurlijk.

Het pleeggezin waar Django vandaan komt hadden mij verteld dat Django vegatarisch was, zijn darmen konden niet zoveel verdragen, hij woog toen wij hem kregen precies 24 Kg. Dat was net iets te weinig, knokkels op zijn rug en wat ingevallen op z'n billen. Ik heb mijn honden altijd brokken met vlees (hart en pens) gegeven en heb dit ook bij Django uitgeprobeerd. Django weegt nu 25.9 Kg en ziet er perfect uit, hij heeft zelfs meer haren gekregen en is gek op vlees.

Kortom, een zeer tevreden baasje betreft de organisatie ACE, alles perfect geregeld en nog veel belangrijker een zeer tevreden Django, een vriend voor het leven, ik had mij geen betere hond kunnen wensen.

De eerste week toen hij bij ons kwam op zijn eigen longseat

 Django nu, deze week gemaakt, na een wandeling op de achterbank van de auto

Django nu, in de bossen omheind gebied