Pagina's

zondag 27 januari 2013

Vandaag, een doodgewone vrijdag

Beste allemaal,

De hele week was vrij chaotisch en druk, een beetje van alles en nog wat. Heel veel problemen, als altijd.

Onze elektriciteit is hopeloos, onze septische putten zijn dringend aan vervanging toe, zovele mensen met zovele hondjes aan de poort. Maar goed, de week is om, maar de vrijdag was toch weer een talrijke verrijking van onze grote familie. 
Een overzicht op een doodgewone vrijdag;


Norbert en Arie. Hun baasje moest naar het ziekenhuis, terminaal ziek. Ze waren reeds een tijdje aan hun lot overgelaten. Ze zien er slecht en verwaarloosd uit, beiden hebben dringende verzorging nodig. Heel erg wat hen overkwam en heel moeilijk te begrijpen dat er niemand van de familie voor hen opkwam. Ze waren hun baasjes, hun "ALLES",,, kwijt en wat zijn ze vandaag ?

"Enzo". Een witte parel in zijn ras, letterlijk en figuurlijk. Zijn baasje moest verhuizen en haar "hondje" moest weg. Ze wilde hem niet naar het dodingstation brengen. Het gebruikelijke verhaal en ze bracht vanmiddag "het" kleine hondje. Het was een uit de kluiten gegroeide Mastin Espanol, dat was ze ´vergeten´ te zeggen. Hij is een lieverd hoor en we gaan hem zeker goed opvangen en verzorgen. Weer een grote erbij en weer een Mastin. Ze worden deze dagen meer dan ooit gedumpt. 

8 kleine hummeltjes. Kleine mooie pluche bollekes. Onze opvanggezinnen in Spanje hebben geen plek meer dus we hebben ze bij ons in de refugio zitten. De kansen zijn hier klein, maar we gaan doen wat we kunnen. De koude nachten, de vocht en de verzorging, zijn niet wat een pup moet hebben. Overdag gaat het goed maar dan komt de eenzame lange nacht.
Duimen maar, duimen maar. 
Het moedertje was er niet bij. De dame die hen binnenbracht had niet gemerkt dat het hondje zwanger was. Ze heeft beloofd mama binnen te brengen voor sterilisatie. We zijn in blijde verwachting op deze belofte.
 Hier een filmpje van de puppies.

Silvia en haar 6 mastin pupjes. Ja hoor, ze zijn ook bij ons. De sukkeltjes werden gered uit Jerez, in barre omstandigheden. Enkele van de pupjes hebben het niet gered werd ons verteld. Het is een lieve zorgzame mama, maar zo magertjes en zo triest, duidelijk door een hel heen gegaan. Ook zij moeten bij ons blijven wegens plaatsgebrek in de Spaanse opvanggezinnen en dus is dit ook een kantje boord, maar hier gaan we nu niet aan denken. Ze moeten gewoon blijven leven en gelukkig worden,...dat moet gewoon. 




Klik hier voor een filmpje van Silvia en haar pups.
18 levens meer in onze handen,... op een dood gewone vrijdag,...

Prettig weekend  ...   Fabienne

Geen opmerkingen:

Een reactie posten