MADI, en toen waren hun baasjes weg,...

Madi, was een afgestoten hondje van een jager jaren geleden. Een Engels echtpaar, samen met een ander straathondje, ontfermde zich over hen. Ze kregen een grote tuin, een wandeling elke dag en een bakje vol lekkers... geen dag voorbij. Toen werden de baasjes triest en onrustig, verloren hun werk, konden de lening van hun huis niet langer afbetalen. Hun zekerheid om te leven smolt stilaan als sneeuw voor de zon. Op een dag gingen ze terug naar hun land. Niemand heeft hen nog ooit gezien. Beide hondjes werden achtergelaten in de tuin. De buren gooide gedurende maanden eten over de muur en ze dronken het water van het volle

stilaan groen wordende zwembad. Ze huilde en huilde maar geen mens kwam om hen. Baasjes waren niet meer in zicht, geen deur ging nog open. Geen licht in hun duisternis, de tijd tikte heen. 

Eén van de hondjes verdween op een dag, niemand weet wat er gebeurd is met hem, maar Madi bleef in haar eenzame tuin, hunkerend en toch hopend dat baasjes zouden terugkomen  en haar vriendje ook weer terug kwam. Maar die dag kwam niet meer. 

De bank kwam beslag leggen op het huis, het zou openbaar worden verkocht  en MADI moest er weg. Buren waren er het hart van in, en wilde haar niet naar het dodingstation brengen en zo kwam ze bij ons terecht. Ze mankt met 1 pootje, dat zal worden nagekeken. Het is een aandoenlijk hondje, 8 a 9 jaar oud, amper 45 cm, de vriendelijkheid zelf.De dankbaarheid stroomt van haar lieve snoet af. Dit verdient MADI niet, zo een levensverhaal, laat ons dit veranderen in een bijzonder happy end.

Fabienne