Met Franca gaat het heel goed! Wat ups and downs gehad maar downs hebben vooral te maken met haar angsten.
Onweer, vuurwerk, harde regen en ander harde geluiden etc. kan de knop aanzetten waardoor ze een tijdje onrustig kan zijn. We hebben ook moeten leren daar op een rustige manier mee om te gaan.
Maar als ik terugkijk kunnen we eigenlijk alleen maar heel erg blij zijn. Ze is superlief en heeft een heel zachtaardig karakter. Je ziet haar zelfvertrouwen groeien door het vele buitenzijn, speurspelletjes en veel liefde en aandacht van ons natuurlijk. En van heel veel andere mensen want ze doet het erg goed bij eigenlijk iedereen. Zelfs mensen die niet zo van honden houden.
Ze loopt regelmatig los, alleen wanneer er konijnen in de buurt zijn moeten we heel erg opletten. Dan is ze totaal niet meer aanspreekbaar en wordt een echte jachthond.
Ze eet goed, slaapt goed (mits geen onweer of iets dergelijks). Geen ziektes, behalve in het begin een keer een ontsteking aan haar voorpoot en een oorontsteking. Maar dat had ik ooit al gemeld geloof ik. Ze gaat ook mee op vakantie, autorijden lijkt geen probleem.
Het enige waar we nog een beetje mee worstelen is alleen zijn. Ze is een tijdje nogal bang geweest en we hebben in die tijd maar weinig aandacht aan het alleen zijn gegeven. Dat leek ons niet zo'n goed idee om dat te oefenen terwijl ze niet helemaal op haar gemak was. Maar daar moeten we echt mee aan de slag want ik wil haar uiteindelijk wel met een gerust hart een uur of drie alleen kunnen laten. Soms denk ik ook dat ze het wel kan, maar dat wij zelf nog een te slecht gevoel daarbij hebben. We hebben haar in het begin (toen we haar wel alleen lieten, max drie uur, leek redelijk te gaan) eenmaal iets te lang alleen gelaten wat ze duidelijk niet leuk vond. Dat merkte je aan haar 'toestand' toen we thuiskwamen. Niet meer gewoon uitgelaten maar voorbij dat punt. En de deur half opgegeten maar dat was niet het ergste. Afijn. Dat moeten we nog wat uitpluizen allemaal. Maar dat kost tijd. Dat is ook het belangrijkste dat we hebben moeten leren. Tijd geven. Niet meteen te veel bedenken hoe wij het willen hebben maar Franca de tijd geven om aan alles te wennen en om zekerder te worden.
We kunnen ons inmiddels geen leven meer voorstellen zonder Franca. Dagelijks kijk ik met verbazing naar wat een prachtige hond het is (geworden)! En dagelijks kan ik me verheugen op een wandeling met haar, rennen op de strandjes aan de rivier, stukjes kaas verstoppen en laten zoeken of gewoon met zijn drieën samen op de bank. Want dat hebben we maar toegestaan. Op een dekentje. Ze komt 's ochtend ook vaak gezellig op bed. Maar niet nadat ze de nacht gewoon beneden op haar eigen plekje doorbrengt.
Hier wat foto's om aan te geven hoe ontspannen ze inmiddels ook kan zijn.
We zijn heel erg blij dat we dit zo hebben gedaan ook al vind ik het nog steeds wel eens raar dat we Franca helemaal uit Spanje hebben laten komen.
Maar niets dan lof voor jullie organisatie! Ik vertel het regelmatig door. En ik kan iedereen een Franca aanraden! Ook al is er niet een tweede Franca natuurlijk.
Groet
Natascha
