Maar wie kies je dan ? Zo veel hondenzieltjes smekend om dat beetje aandacht....Toch was er één hond die me telkens weer opvalt als ik in de refugio ben, die lieve kleine Tasos..
Zijn prachtige oogjes keken mij aan en lieten mij niet meer los en ik besloot dan ook Tasos mee te nemen.
Tasos hebben we gevonden in de haven met een ingegroeid touw rond zijn hals, een verschrikkelijk lelijke wonde en Tasos heeft dan ook op het randje gebalanceerd.
Hij heeft waarschijnlijk heel zijn leven vastgeketend gezeten aan een touw dat altijd strak om zijn hals zat en nooit werd losser gemaakt toen Tasos opgroeide.
Op het strand was Tasos de koning te rijk. Dartelend als een jong veulen genoot hij van zijn korte periode in vrijheid.
Deze momenten maken het leven van een asielhond altijd iets draaglijker maar altijd weer komt het moment dat aan die vrijheid een einde komt als je hem weer in die kooi moet zetten achter tralies.
Net als ik vond Tasos dit niet leuk en hij huilde dan ook hartverscheurend vanuit zijn kille kooi.
Ik heb Tasos dan ook ingefluistert dat er ergens iemand is die hem uit zijn kooi komt halen... ooit... niet voor een half uurtje vrijheid maar voor een leven lang....
Lieve Tasos... ik wil je zo graag opvangen maar momenteel kan dit helaas nog niet.
Ik hoop dat iemand valt voor je lieve bruine snoetje want je bent echt een prachtige hond, zowel innerlijk als uiterlijk...
Joke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten