Beide honden missen 1 poot en hebben het zwaar in de Refugio.
Golfito: , een Pointer zoals duizenden in de jachtwereld hier...en één van de zovele die ook eindigde in het dodingstation. Een hond redden uit het dodingstation is altijd iets apart, iets dat je op de één of andere manier tekent, in je hart... Velen zullen denken, red een makkelijk plaatsbare hond, maar vaak denk je net, dat die wel zullen geluk hebben, maar een Golfito, een Pointertje met 3 poten... verlegen en in een hoekje gedrukt...daar gaat je hart dan te keer...voor hem kozen we...het was zo een innemende lieve snoet, smekend om niet te moeten sterven...toen ie mee mocht huilde hij het uit...kon zijn geluk niet op. Mogen we hopen dat dit lief, speels kereltje, vrolijk en positief van aard, de kans krijgt om ergens echt gelukkig te mogen worden...bij een goed baasje, die verder kijkt dan dat missende pootje...
Liv: een hele gewone middelgrote Podenco werd gebruikt voor de jacht, maar hier was zij geen ster in en zo werd ze van de ene naar de andere jager overgedragen... En toen ging het mis... omdat vele jagers dezer dagen hun Podenco's verplicht een chip moeten zetten, eigenlijk kan het hen geen barst schelen, maar ze houden zovele volle krotten vol met tientallen dieren op elkaar geperst dat ze het maar doen om controles te vermijden, als ze bij de controle de paspoortjes kunnen tonen gaat er geen kat kijken naar de omstandigheden waarin deze Podencootjes moeten overleven...toen Liv bij haar tweede jager verloren liep, kwam ze ter grote spijt terecht in een van de vele klemmen die overal in dit land verspreid staan en duizenden levens onnodig eisen... Haar pootje zat in de klem en zo werd ze door de politie naar een dierenarts gebracht die alvorens hij haar hielp de eigenaar van de chip opbelde... wie ging dat betalen...het was de eerste eigenaar nog die op de chip stond en deze kwam de hond halen, medische verzorging wilde hij niet, hij wilde geen cent aan haar kwijt ...en dus ging Liv mee met een zwaar toegetakelde poot en met hevige pijnen... Bij hem thuis aangekomen werd haar pootje met een 'hakmes' afgekapt .... een getuige wist niet wat ie zag en probeerde de hond te redden, maar daar gingen weken overheen en wonder bij wonder overleefde Liv de vreselijke wandaad, maar de pijn en angst zijn nooit meer weg gegaan, haar zieltje is geraakt, haar vertrouwen geschonden, haar mooie eigen 'ik' verwoest...ze is nu bij ons en is ontzettend bang, durft niet naar je te kijken, maar laat de lieve woorden en de vele bezorgde handen over haar heen gaan... Een warm mandje kent ze niet, een bakje vol met eten nog veel minder...haar lijfje draagt ze nog op drie pootjes, als je naar haar kijkt duikt ze heel diep in een hoekje, kijk niet naar me, laat me....doe me geen pijn ... Vanavond hebben we haar een warm en zacht mandje gemaakt, een warm liefdevol gebreid en gemaakt jasje aan gedaan, hebben we allen rondom haar gezeten en heel stilletjes haar beloofd, dat er geen angst meer mag zijn, dat er geen honger meer komt, dat er een nieuw begin is ontstaan...haar drie pootjes zullen haar anders dragen, stilaan zal ze leren dat mensen ook anders kunnen zijn...haar droom kent ze niet, weet niet dat geluk bestaa... haar wereld is gered... het is nu aan ons om haar wereld anders te maken... Lieve Liv, komt goed kleine meid... komt goed... Ongelofelijk...wat heeft ze toch moeten doorstaan, deze lieve en ongelooflijk sterke meid!
Lieve mensen heeft U nog plek voor een van deze honden, neem contact op met
Rineke van der Waal , de honden zullen U heel dankbaar zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten