In april 2011 ben ik voor 5 weken als stagiaire gaan werken bij Ace -Charity en meteen de eerste dag zag ik een heel leuke, ondeugende hond beneden bij de poort zitten. Hij was aan het stoeien met de andere honden en rende als een gek heen en weer. Dat was Boule! Ik was meteen verkocht! In de periode dat ik bij Ace stage liep, heb ik hem steeds beter leren kennen en ben ik erachter gekomen dat hij gek is van vuilnis, je kunt hem een bal geven en daar speelt hij dan graag mee, maar als hij een plastic zak door de lucht ziet vliegen dan is dat helemaal het einde voor hem. Ook is een taartbodem natuurlijk veel lekkerder dan een kluif!
We werden steeds grotere maatjes en ik nam hem vaak uit lopen, wat als gevolg had dat hij me overal volgde, zo trouw is hij als hij je eenmaal goed leert kennen, hij doet dan alles voor je! Op een dag wilde hij met me mee door de poort heen, wat ik niet doorhad. Hij glipte mee en rende vervolgens naar de weg, het scheelde maar een haartje of hij was overreden. Gelukkig zag hij op het laatste moment vanuit zijn ooghoeken een plastic zakje door de lucht heen vliegen en ging hij daar achteraan, weg van de auto’s.
Hij is ook gek op water en vind niets heerlijker dan in een zwembadje gaan liggen om af te koelen. Ook met zijn mede hondenvriendjes spelen is een favoriete hobby van Boule. Hij kan met allerlei honden samen, dominante en onderdanige honden is hij gewend omdat deze allemaal in zijn roedel voorkomen. De dominante honden likt hij de bek, de onderdanige honden vraagt hij of ze met hem willen spelen. Naar mensen toe is hij onafhankelijk maar hij zou het niet zonder kunnen stellen, hij vind het heerlijk om op onderzoek uit te gaan maar volgt je ook overal en vind knuffelen heerlijk, op je schoot zitten en genieten van de zon, wie wil dat nou niet?
Jammer genoeg is er nog niemand genoeg op hem gevallen om hem te adopteren en ben ik niet in de mogelijkheid om hem een gouden mandje te geven. Nu, eind november, ben ik voor de tweede keer terug gegaan naar Ace Charity, nu als vrijwilliger, om hun goede werk te ondersteunen met het werken op de refugio, maar ook voor Boule, die in je hart blijft zitten als hij deze eenmaal veroverd heeft, hij raakt niet meer uit je hoofd. Hij heeft na al die maanden nog steeds zijn o zo verdiende gouden mandje niet gevonden. Het zou toch erg zijn als zo’n speelse deugniet zijn jonge jaren moet slijten zonder een liefhebbend baasje? Je zult er een geweldige gezinshond aan hebben. Hij is jong, intelligent en ondeugend genoeg om veel te leren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten