Fuego nu Sando

Nadat we in Februari dit jaar afscheid hebben moeten nemen van onze 13-jarige Griekse hond Johwi, mochten we op 7 September Fuego (nu Sandor) op Schiphol verwelkomen.  Best een beetje spannend om zo blij te zijn met een nieuw hondenvriendje, en tegelijkertijd ook nog verdrietig te zijn om het verlies van onze oude hond.  We waren zo’n beetje op alles voorbereid, het wennen aan een vreemde omgeving en aan onze 11 katten, leren traplopen, mee met de auto, loslopen, mee op visite, het zouden toch allemaal wel obstakels zijn in het begin.  Maar Sandor heeft onze stoutste verwachtingen overtroffen!!  Hij leert zo ontzettend snel, dat hij zich al helemaal heeft aangepast aan zijn nieuwe leven.  Onze bezorgdheid of hij het bij ons wel leuk zou vinden, was al heel snel verdwenen.  Sandor is zo vrolijk, knuffelig, en sociaal met alle mensen en dieren, dat we alleen nog maar genieten.  We vonden het heel griezelig om hem de eerste keer los te laten.  De verhalen dat Podengo’s bananen in hun oren hebben, en er als een haas vandoor gaan weerhield ons de eerste tijd.  Omdat hij ook zo ontzettend graag speelt met andere honden, hebben we uiteindelijk de stoute schoenen aangetrokken en zijn met Sandor naar het strand gereden.  We maakten hem los en weg was hij.......en wat kan hij ontzettend hard lopen!!  Het eerste kwartier vonden we écht doodeng!  Maar het oefenen aan een lange lijn bleek niet voor niets te zijn geweest, hij luisterde perfect.  En toen bleek dat hij op het strand geen kleine kindjes omver liep, geen ruzie maakte met andere honden (dat deed onze oude hond) en zelfs direct terug kwam toen we hem riepen terwijl hij achter de bal van een kindje aanrende, kon het grote genieten beginnen.  Inmiddels kunnen we hem met een gerust hart loslaten op plekken die veilig zijn voor honden. 

Sandor is een grote charmeur, en niet alleen wij, maar ook iedereen in onze omgeving is gek op hem.   Misschien gek, maar we zeggen elke dag tegen elkaar, wat een kadootje hij toch is.   Hij maakt ons vrolijk, laat ons rennen en gek doen, ligt lekker tegen ons aan te slapen, gaat overal met ons mee naar toe.  We zouden hem voor geen goud meer willen missen en we willen graag iedereen bedanken die voor hem gezorgd heeft, voordat hij naar Nederland kwam.  Je moet er toch niet aan denken wat er met hem gebeurd was, als hij niet uit het dodingsstation gered was.

Groetjes van Mai Mai, Mieke, Sandor en de katten