Chica voorheen Laurel, eindelijk thuis!!!!

Na twee jaar in Spanje in Refugio gezeten te hebben kwam ik over naar een gastgezin in België.

Ik werd uit de roedel, waar ik in Belgie verbleef gehaald en mocht binnen in de keuken. Met m'n staart tussen m'n poten snuffelde ik voorzichtig aan een meisje van 14 jaar en een mevrouw. Ze leken me wel aardig maar aangezien ik toch nooit meegenomen werd, lette ik maar niet te veel op ze. Maar een week later kwamen ze nog een keer en namen me mee uit wandelen. Ik begon al wat meer hoop te krijgen maar ze gingen weer weg. Maar plots waren ze daar weer. Zij deden me een halsband om en namen me mee in de auto. Ik nestelde me lekker tegen het meisje aan en we gingen op reis.

Na een eindje rijden, stapten we uit en gingen we een stukje wandelen. Na een heerlijk stukje rustig wandelen zonder gedoe om me heen gingen we weer verder en toen kwamen we na een hele tijd rijden aan bij een groot mooi huis met een grote tuin met allemaal heerlijke geurtjes. Ik vond het wel heel erg spannend maar ze waren heel lief voor me dus ik vertrouwde het wel, alleen had ik liever niet dat ze me aaiden. Toen zag ik wat er zo interessant rook: die konijnen daar achter in de tuin. Ik vloog er op af maar blijkbaar vond het meisje dat niet zo leuk, ik wel dus daar snapte ik dan weer niks van. Algauw ontmoete ik een klein vriendje in de buurt waar ik heel erg verliefd op ben geworden, hij is zoo schattig en lief en vrolijk. En ook twee vriendinnen vond ik gauw genoeg. Eentje is zo leuk, altijd als ik haar zie gaan we wat leuks doen: naar zee of naar het grote bos lekker rennen en spelen. Het is echt super hier, ondertussen vind ik het ook heerlijk als er bezoek komt en als m'n meisje me aait en die konijnen ach daar moet ik ook gewoon afblijven, dat vind ik wel heel moeilijk maar er valt mee te leven.

Ook zo iets grappigs: ik rende opeens achter een bal aan en toen werd m'n baasje zo blij, dus dat doe ik vaker. Heerlijk om achter die bal aan te rennen. Ze waren ook heel verbaasd dat ik de bal gewoon bij hun terugbracht en in de had aangaf, dat is toch gewoon normaal beleefd gedrag of niet? En nog verbaasder was mijn meisje toen ik luisterde naar "wacht, zit, af, blijf, stop, nee" en "high five". Maar goed, het is hier super leuk ik krijg heerlijk eten. Ik krijg m'n nodige rust, dan kan ik lekker even ongestoord liggen snurken, vooral als ik daarvoor lekker met m'n neus in de wind in het hondenkarretje naar zee ben gereden en daar lekker gerend en gespeeld heb. Ook krijg ik elke zaterdag na m'n puppycursus m'n gekke tien minuutjes zoals mijn meisje dat noemt: dan ga ik lekker keihard rondjes om mijn baasje rennen, dat vind ik super leuk want dan kan ik even al mijn frustratie van al die domme puppy's kwijt. 

De mevrouw van de cursus is ook dol op mij en iedereen vindt mij super lief en de mooiste hond van de wereld. Ik hoop dat al mijn asielgenootjes ook zo'n fijn huisje vinden.

Lieve groetjes en een Pootje,

Chica(voorheen Laurel) en mijn meisje(Jorine)