Er blijft hoop voor langzittertjes in de opvang!

Ik had eigenlijk de hoop al op gegeven dat er ooit nog iemand voor Hogan zou vallen.  Ik ging er eigenlijk al vanuit dat hij gewoon bij mij bleef. Prima, we haden het naar ons zin samen. Na veel ellende en plaatsingen was hij aan rust toe. Toch naar maanden wachten ging de telefoon. Ik kon het haast niet geloven dat er voor Hogan gebeld was. Ik was er niet, maar eenmaal thuis ging ik gelijk terugbellen natuurlijk..

Wat een fijn telefoongesprek en wat een begrip had deze mevr. voor Hogan. Ondanks zijn beperkingen en nare ervaringen wilde ze helemaal voor Hogan gaan.

Toen ging het allemaal heel snel...Tjeetje ik moest er ook wennen dat Hogan er straks niet meer zou zijn. Maar ik heb er alle vertrouwen in.

Een paar dagen later, na een positief huisbezoek kwam mevr. langs. Helemaal uit Belgie. Wat een klik was er. Heel bijzonder om te zien. Het was net of Hogan op haar had gewacht. Vol vertrouwen ging hij op weg naar zijn nieuwe toekomst.

Nu een paar weken later gaat het heel goed met Hogan. Het lijkt wel of het zo had moeten zijn. Eindelijk een vaste plek waar hij gewoon zichzelf kan zijn!!

Natuurlijk mis ik hem!! maar dat is logisch, we hebben heel wat gedeeld samen.

Alle respect voor mensen zoals Wanda, die kiezen voor een hondje met een kleine of grote gebruiksaanwijzing. Want als je het hondje begrijpt kan je nog zo genieten van ze..!

Hogan en Wanda heel veel geluk samen!

Groetjes

Maja van de Kraan

Alkmaar