Mei vorig jaar hadden we onze laatste Spaniel laten inslapen wegens ziekte en we waren het er over eens geen hond meer want dan hebben we meer vrijheid !!!!!! We hebben het anderhalve maand volgehouden , wat een gemis is dat als je al tijden een en meeste tijd 2 honden gewend bent. Mijn dagelijkse wandelingen, kletsen met mensen die je tegenkomt enz. Maar vooral de blije hondenkoppies als je van werk komt en ze staan op de bank voor het raam naar je te kijken en soms te blaffen en doe je de deur open zie je kwispelende stompjes hard hun best doen. Dus ik op internet asiels bekeken maar nergens vond ik DIE hond die mij een kick zou geven. Maar toen bedacht ik me Marktplaats, daar dagen zitten kijken en weer kijken tot opeens ….. jaaaaaaa daar was ie, Goldie, een cocker spaniel, blond, oud en precies onze eerste hond die we een keer hier in Winschoten uit het asiel hadden gehaald en hem nog 4 jaar hebben mogen verzorgen. Hier kon ik mijn man mee overhalen om een hond weer te nemen hihi. Hij was net als ik gelijk “verkocht” en ik snel op de advertentie gereageerd op 12 juli 2010. De volgende dag al reactie van Rineke en toen wachten op het huisbezoek. Gelukkig kwam Pia al snel en ze vond ons geschikt jippieeeeeee. Op 23 juli kregen we bevestiging dat we Goldie mochten adopteren en opeens heel snel, nl 29 juli, konden we hem al ophalen op vliegveld Eindhoven. Ondanks dat we onze 2 kinderen ook geadopteerd hebben, waren we hier toch ook heel gespannen hoe het zou zijn. We waren vrij vroeg op het vliegveld en dan maar wachten, daar kwam Sylvie van Ace en met ons 4en gewacht op de grote vogel uit Malaga. Dan opeens gaan de deuren open en daar komt een grote bench aan met 2 honden erin, “onze” Goldie en Gustav een Galgo die ook geadopteerd werd. ( dank aan de mevrouw die ze wilden begeleiden vanuit Malaga). Dan met de bench naar buiten op een rustig plekje de honden er uit en wauwwwwwwww Goldie was precies zoals we ons hem voorstelden, net zo lief als onze eerste hond en zag er hetzelfde uit. Goldie heet nu dus ook Bono, naar onze eerste hond. Nog even de formaliteiten regelen en we konden naar huis. Daarna op 8 oktober hebben we onze 2de Ace hond uit België opgehaald, zij moest weg omdat haar baasjes gescheiden waren en de hond niet bij hun kon blijven. Laika is een Spaanse Waterhond en ook met haar zijn we hartstikke blij alhoewel we haar ook af en toe achter het behang zouden willen plakken ivm haar geblaf maar ze is een lieverd en zouden haar toch niet willen missen. En dit jaar, we hadden wat spullen voor Ace verzameld en moesten dat naar een opvangadres brengen waar het zou worden opgehaald. Zonder de intentie om er nog een hond bij te nemen want 2 is genoeg, vond mijn man, ik was nog wel te porren voor een 3de. Maar……….. het lot besliste anders. Mijn man zag daar een heel lief hondje lopen, een vlinderhondje, Vlinder genaamd en tot mijn verbazing mocht zij ook bij ons in huis komen. Na een paar dagen om alles te regelen konden we haar halen. Vlinder is via Animal in Need, in opvang naar Nederland gekomen maar dat maakt mij niet uit. Is toch weer een Spaans hondje dat gered is. Vlinder heet nu Ukkie en ook zij is geweldig.
Ondertussen heb ik diverse vrijwilligers-taken bij Ace zoals adverteren, nazorg,blog Nederland, contracten in de datbase zetten en heb zelfs al 2 huisbezoeken gedaan. Ik noem dit maar het Ace-virus, als je ermee besmet bent, laat het je niet meer los. Ik hoop dat nog een hele tijd te kunnen doen want het valt soms niet mee om aan vrijwilligers te komen.
Groetjes Ineke Jongeleen, poot van Bono, Laika en Ukkie
Aankomst Bono
Laika
Ukkie moest even mijn zelfgemaakte hondenjasje voor Spanje passen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten