Berichtje van Perla/Indy,

Als Perla kwam ze op 23 augustus 2014 op Schiphol binnen, maar we noemen haar Indy. Mijn jongste zoon wilde dat zo. Daar zitten wat emotionele redenen achter, waarmee ik u niet ga vermoeien.

Indy was gelijk vanuit de Bench op Schiphol al vrolijk en aanhankelijk.

Op weg naar ons en haar vakantie adres (we hebben een stacaravan in Aerdt, 15 minuten rijden vanaf woonplaats Zevenaar) was ze extreem rustig en ging helemaal los eenmaal op de camping. Na een dag of 2 wist ze onze caravan van de ruim 200 caravans eruit te pikken als:

“Hier hoor ik thuis; kan ik dollen, spelen en slapen”

 

Indy op de camping

De derde dag naar Zevenaar gereden om haar ook daar te laten wennen aan de situatie daar. Immers daar verblijven we het grootste deel van het jaar. Indy moest (en nog steeds) wennen aan het verkeer in onze omgeving. Dat heeft ze op haar opvang adres in Spanje waarschijnlijk niet meegemaakt. Elk voertuig wat langskomt op een toch rustige locatie neemt ze aandachtig op en volgt ze. Eigenlijk een beetje angstig, want hoe meer lawaai en sneller; des te angstiger reageert ze daarop. Dat gaat nu (na amper 7 dagen Nederland) stukken beter, maar we moeten er wel aandacht aan blijven besteden. Na 4 dagen Nederland met Indy naar de dierenarts geweest. Die was te spreken over haar gezondheid en haar paspoort (met inentingen) Toch fijn van ACE dat ze gezond naar Nederland kwam. We hadden haar eerder verwacht, maar ze had een beginnende vorm van lintworm en werd daarvoor in Spanje behandeld. Na enkele dagen Zevenaar weer voor 4 dagen terug naar de camping. Indy (ik noem haar af en toe “sufkip”) ontdekt plotseling dat er vogels en vlinders zijn. Heeft ze de voorgaande dagen waarschijnlijk gemist. Indy heeft daar inmiddels een studie van gemaakt: Gaat zitten en volgt aandachtig de overvliegende ganzen.

Indy thuis

Vandaag (zaterdag) maar weer eens lekker terug naar Zevenaar. Verder met de opvoeding, buurhondjes, verkeer en andere dingen. Wat opvallend is: Met de dag leert Indy meer. Dat waarvan je denkt na 20 keer waarschuwen/herstellen gisteren heeft ze de volgende dag geleerd.

Veel dank aan Elvira, Yvonne, Pia, Odette en Nils. Ook dank aan Belén die Indy in Spanje tot die tijd verzorgde. Van Belén ontving ik na 4 dagen een mail met de vraag hoe het met Indy was. Daar blijkt betrokkenheid uit en dat is goed.

Bedankt voor alle goede zorgen.

Groeten,

Jos, José, Thomas , Maarten

En Indy

XUXA is HOME !!

 Mama Elisabeth picked her up at Copenhagen airport and flew home to Norway –oh what a long journey and what would happen now?

  But Elisabeth received her precious Xuxa with such warmth that hope started to grow - and just look at what was waiting for this little abused poddi once they reached the lovely home in beautiful Norway !!!  which little podenco could wish for mere – a loving mummy and lovely doggi friends. This is paradise.

  Good for you Xuxa – so well deserved.

 Your aunty Kirsten  

Bedankt Fabienne voor het redden van zoveel honden.

 Ik kwam deze song tegen en ik moest onmiddellijk aan Fabienne denken en alle hondjes, die in de loop der jaren al uit de ellende heeft gered. Ik denk dat al die hondjes haar dankbaar zullen zijn en dit liedje gaat over zo iemand.

Fabienne bedankt namens al die hondjes.

Klik hier om het liedje te beluisteren.

Groetjes,

Eugenie Engel

Rhonda (voorheen: Fagita)

Mij is gevraagd een stukje te schrijven over Rhonda. Ik ben zo ontzettend gelukkig met haar. Het is een superlief, vrolijk en gezond hondje.

Ze is nu 1 jaar hier in Zeeland en ze is van een nerveus jong hondje dat niet graag alleen wilde zijn, veranderd in een ontzettend vrolijke puber, die nu toch al wel een paar uur alleen kan zijn. Ze pakt iedereen in met haar lieve sproetenkopje. Ze vindt alles en iedereen leuk. De 1e foto is genomen toen ze hier net was, de anderen zijn van dit jaar.

Ik wil Ace bedanken voor zo'n fijne hond, en ook de anderen die er voor gezorgd hebben dat ik haar in Rotterdam kon ophalen.

Jantine en Rhonda

Amber vh Dacia

Lieve Amber (eerst Dacia) wordt schandalig verwend door haar nieuwe baasje

Half april jl. haalde ik Dacia op van het vliegveld. Na ruim een jaar asiel en ongezien gebleven mocht ze in opvang komen. Wat een lief meisje! Heel vriendelijk en bescheiden kwam ze bij ons en schikte zich in haar nieuwe leventje.

Slechts vier dagen later was er interesse voor haar. Annemarie, een kennis van mijn zus, was op zoek naar een hondje erbij. Haar 13 jaar oude Labrador zou niet lang meer leven en een huis zonder hond dat wilde ze niet. Gelijk maar even langs met Dacia en gelijk huisbezoek gedaan en twee weken na haar aankomst in Nederland kreeg Dacia, die vanaf dat moment Amber ging heten, haar gouden mandje bij Annemarie.

Annemarie belt mij regelmatig op om te vertellen hoe het gaat met Amber en hoe verschrikkelijk blij ze met haar is. Ze mag mee in een mandje op de fiets, heeft een mooi mandje in huis,  maar mag ook op de bank. En het hele zomerseizoen mocht ze mee naar de caravan die op een mooi plekje staat bij Zeewolde. Gisteren ben ik op bezoek geweest op de camping en heb ik voor het eerst Amber weer gezien na vier maanden. En ze is nog steeds zo lief! En helemaal gek op Annemarie. Wat een geweldig mooie adoptie!

Labrador Floor is er niet meer, maar in de paar maanden dat Amber en Floor nog samen waren bij Annemarie was Amber heel lief voor haar oude huisgenoot. Als ze gingen wandelen, stopte Amber regelmatig om op Floor te wachten. Stokstijf bleef ze staan totdat Floor er weer bij was.

Nog even leuk om te vertellen dat Annemarie (bijna 79 jaar) in de jaren zeventig zeer actief is geweest met het opvangen, verzorgen en laten castreren van zwerfhonden op Ibiza. Het geld dat ze verdiende met haar werk als mannequin/fotomodel heeft ze voor een groot deel aan de dieren uitgegeven. Ze heeft me krantenartikelen  uit die tijd laten zien, waaruit blijkt dat ook toen al mensen zich met hart en ziel hebben ingezet om het lot van veel honden in Spanje te verbeteren. Het besef dat er in de afgelopen 40 jaar nog steeds zoveel hondenleed is, is natuurlijk wel schrijnend.

Daarnaast is Annemarie jarenlang actief geweest voor de Dierenbescherming in haar regio, heeft vele honden en katten een mooi leven in haar huis gegeven, waaronder ook Skatouly (‘Schatje’ in het Grieks), een zelf meegenomen klein zwart hondje uit Griekenland. Zo verdrietig was ze toen Skatouly overleed. Minstens zo blij als ze met dit hondje geweest, is ze nu met Amber.

Erna Oosterbaan-Gram

Adopteer een Spaans poesje,..geef hen een KANS !!!

Sombrito (Luca)

Adoptie van Sombrito

Met veel spanning en hoge verwachting stonden wij 4 maart 2014 te wachten op luchthaven Zestienhoven. Eindelijk zou hij komen, Sombrito die leuke hond met de enorme lieve kop die bij ons zou gaan horen.

Met 5 andere nieuwe baasjes hebben wij de 5 honden verwelkomd, de ahh’s en ohh’s gingen vele malen de ronde. Onze Sombrito zat achterin in een transportbench maar was zo bang. Met veel moeite en geduld heeft de vrijwilliger hem eruit gelokt. Na rustig rond te snuffelen zijn we in de auto gestapt. Zijn nieuwe kussen in de achterbak met de bedoeling dat hij er lekker op kon gaan liggen. Maar alles was eng voor hem, dus is hij de hele weg achter het kussen gaan liggen wat hij veiliger vond. Hij wist toen nog niet dat we zo blij met hem waren dat hij er nu eindelijk was. Hij had natuurlijk een enorme lange reis achter de rug en al die nieuwe indrukken en dan ook nog 4 nieuwe mensen die hem aaiden en aandacht gaven.  Het laatste stuk naar huis zouden we gaan lopen, kon hij nog even uitgelaten worden voordat we gingen slapen want het was ondertussen al nacht geworden. Dat ging niet geheel zonder problemen want Sombrito was extreem bang van alles wat er om hem heen gebeurde, auto’s, koplampen, begroeiingen alles was eng. Eindelijk thuis hebben wij hem lekker rond laten snuffelen en zijn gang laten gaan. De eerste nacht heeft hij lekker in een bench geslapen.

De volgende dag hebben wij zijn halsband omgewisseld voor een tuigje omdat hij zo bang was en meteen met zijn kop uit zijn halsband ging, dus weglopen konden we hiermee voorkomen.

Sombrito heeft toen hij bij ons kwam een nieuwe naam gekregen “Luca” en al snel luisterde hij hier naar. Na nog wat angstige begin dagen begon hij vertrouwen te krijgen in ons. Alleen van mannen moest hij niets hebben dus van John liep hij ook weg. Heel langzaam aan gaat het wat beter maar er moet nog veel overwonnen worden tussen Luca en mannen.

Luca is het steeds beter gaan doen, ondertussen toch een gedragstherapeut nog gevraagd hoe we het beste met hem om konden gaan en die heeft ons er erg bij geholpen.  Ook een speciale gehoorzaamheidscursus met hem gedaan waar hij het erg naar zijn zin had en ook goed heeft afgerond en als beloning een lekkere snoepzak met hondensnoepjes heeft verdiend.

Het is nu een blije gup die enorm graag speelt, bij het uitlaten heel hard kan rennen, goed luistert, ons ook goed in de gaten blijft houden wanneer hij los loopt. Daarnaast enorm leuk speelt met andere honden en ze lekker uit wil dagen door te rennen. Een super lieve hond waar wij enorm blij mee zijn en heel veel van houden. Een verrijking van ons gezin.

Afgelopen vakantie is Luca in een hondenhotel geweest waar hij 2 weken in een boomgaard heeft mogen spelen met lekker veel vriendjes. Voordat  de beslissing is genomen om hem hier de vakantie door te laten brengen heeft hij eerst een dag en later een keer 24 uur gelogeerd zodat we zeker zouden zijn dat het goed zou gaan. Luca heeft een leuke vakantie gehad dat merkte je aan heel zijn houding en ook de reactie van de eigenaresse van het hondenhotel. De reactie was: “Luca is een heerlijke hond en hij heeft het heel goed gedaan”. Zelf heb ik Luca wel enorm gemist deze vakantie, ik wist niet dat je al zo snel aan een hond kon gaan hechten. 

Ondertussen heeft Luca 2 andere broertjes opnieuw ontmoet en zijn we heerlijk gaan wandelen met ze.  Bodine was stagiaire in Spanje en heeft voor Luca gezorgd en heeft zelf broertje Ryosk geadopteerd. Ook Nelleke die het andere broertje Chitos heeft geadopteerd heeft er 2.5 uur voor over gehad om Luca en Ryosk te ontmoeten. Het was een leuke ervaring.

Wij hopen dat Luca nog meer van zijn angsten af gaat komen en een goed contact gaat opbouwen met John. Wij vinden Luca in ieder geval een lot uit de loterij.

Groetjes,  John, Marjan, Vera en Lieke

ontmoeting met zijn 2 broertjes Rayosk en Chitos

Adopt and adapt: Virgie’s ( Virginie bij Ace) grote reis: 

Donderdagavond 21 augustus om 21.00 uur is het de gebruikelijke drukte op Schiphol, alleen dit keer een variant; Dit keer geen welkom met spandoeken of ballonnen, maar een welkom met hondenkluifjes. Drie stellen staan nerveus te wachten op een lang gekoesterde wens die in vervulling gaat; Drie honden staan op het punt een nieuw baasje/bazinnetje te krijgen. Met hun neuzen tegen het glas van de aankomsthal staan de aanstaande “ adoptieouders” te wachten tot alle reguliere passagiers zijn verdwenen. En dan komt een jeugdige dame naar het raam gelopen met een klein parmantig hondje aan de lijn (alsof deze verschoppeling uit het asiel in Spanje nooit anders gewend is geweest) In haar kielzog twee zware kooien voor het“ echte werk“. De kooien bevatten naar verluidt “ Snow” een witte Herder/Labrador mix en “Virgie” een “ mislukte” Boxer.  Eenmaal buiten in de aankomsthal worden we begroet door waanzinnig uitgelaten gekwispel en ook hier lijkt het wel alsof de honden de vlucht en hun verblijf in de kennel (in het geval van Virgie; 2 jaar

 onafgebroken in een klein hok en zonder specifieke individuele behandeling)

 al direct bij aankomst zijn vergeten.

Ja:een fijne toekomst gaan ze tegemoet. Virgie is nu drie dagen bij ons; ze

is zindelijk, luistert naar haar naam, rent los op de (omheinden) heide met

andere honden en als ze zou kunnen lachen, lacht ze zeker van oor tot oor

met haar lieve boxer kop en lijkt te zeggen: “Zo dit nieuwe kosthuis heb ik

toch maar even mooi in de pocket! Ze mogen wel heel erg blij met mij zijn,

want ik ben uniek!!!” en JA dat is ze.

Simona en Max

24 augustus 2014

Klik hier om de film van de aankomst te zien.

Planet

9 augustus 2014 kwam Planet om 22.45 uur aan op Rotterdam Airport.

Om 00.30 uur waren we thuis en toen een snelle ontmoeting met onze hond Guinness. Die nam meteen de taal van moeder over. Ze heeft heel de nacht voor de bench gelegen waar planet in zat. Zondag ochtend heeft hij heel de ochtend gespeeld, maar in de middag is die toch in slaap gevallen van de nieuwe indrukken en de lange reis. Sinds dien gaat hij mee naar trimsalon en naar onze dierenwinkel. Hij is een echte pup. Lekker dingen kapot maken en stout zijn. Hij heeft alvast een grote zak hondenvoer gereserveerd voor jullie door hem kapot te bijten. Dus die komt nog jullie kant op. 

We zijn erg blij met hem en Guinness heeft er een maatje bij.

Met vriendelijke groet,

Kim en Daniël 

Refugio vandaag,...28-8

Aanlevering goederen vanuit België en Nederland!!!

Aan al onze medewerkers, vrienden, SHINNERS en ACE'ERS,

 zooo bedankt weer,....aan iedereen !!!