Klik hier voor een verslag van afgelopen week.
maandag 30 december 2013
Viento
Viento doet het super. Het is een ongelooflijk lieve hond en wordt graag
geknuffeld. Met de kinderen gaat het ook goed, voor hen is Viento een betere
speelkameraad dan Bo, want die is wat groot voor hen. Echt spelen met de bal of
zo doet hij niet, maar hij is er wel gewoon graag bij. Alleen loslaten bij het
wandelen is geen optie. Ik heb het juist vandaag nog eens geprobeerd. De
eerste minuut liep hij dicht in de buurt, maar dan hoorde hij in de verte een
hond blaffen en was hij weg. Ik heb daar 5 minuten staan roepen zonder
resultaat. Gelukkig kon hij niet tot bij die honden (er was wat verder een
beek, en daar durfde hij niet over) en dan is hij terug gekomen, maar het waren
dus 5 bange minuten. Ik vrees dat ik hem dus niet meer ga loslaten bij het
wandelen. Maar aan de leiband wandelt (of jogt) hij flink mee en ook thuis doet
hij het heel goed. Alleen kan hij blijven blaffen als hij een hond, paard,
fietser of wandelaar heeft gezien en dan moet ik hem binnenroepen want anders
stopt hij niet. Met onze andere hond Bo gaat het ook goed (Bo is wel de baas,
maar Viento accepteert dat). Op sommige momenten blijft hij wel schichtig,
bijvoorbeeld als hij binnenkomt: hij zal niet passeren als je in het deurgat
staat, maar je moet een aantal passen achteruit doen en dan komt hij binnen.
Ook slaapt hij niet graag in zijn mand: hij ligt liever op de mat ernaast.
Verder was het in de zomer ook duidelijk dat hij van Spanje kwam: als iedereen
in de schaduw ging (omdat het voor ons te warm was, ook voor de andere hond) dan
lag Viento languit in de zon. We hebben eigenlijk nooit begrepen waarom hij zo
lang in het asiel heeft gezeten want het is een goed hondje.
Groetjes,
Marc en Kristine
 |
| Viento is de bruine hond. |
Kia en Riona
Het gaat fantastisch met beide dames.
20 april Riona opgehaald van Schiphol.
Ze heeft vanaf het begin veel steun van Kia.
Het zijn gezworen kameraden.
Wat zijn het gemakkelijke honden en wat hebben
ze zich snel aangepast.
Hierbij enkele foto's van weer een geweldige
vakantie op Vlieland.
Groeten en de beste wensen voor 2014.
Magrith Bol
20 april Riona opgehaald van Schiphol.
Ze heeft vanaf het begin veel steun van Kia.
Het zijn gezworen kameraden.
Wat zijn het gemakkelijke honden en wat hebben
ze zich snel aangepast.
Hierbij enkele foto's van weer een geweldige
vakantie op Vlieland.
Groeten en de beste wensen voor 2014.
Magrith Bol
 |
| Links Kia, rechts Riona |
Kerst met de happy doggy's
ACE Bonita en Body wensen iedereen een geweldig 2014!!!
 |
| Links Body en rechts Bonita |
zondag 29 december 2013
Kerst-foto's met langzitters,...
 |
SUNNY,... een prachthond die graag een huisje vinden
zou,...
|
 |
NIEVES ACOSTA DIAS,.... SINDS PUP BIJ ONS,...IEMAND DIE
AAN EEN SPORTIEVE HOND DENKT,..IDEAAL,..
|
 |
VOL ENERGIE,.... VOL LIEFDE,.... VOL
LEVENSLUST,...
|
 |
VERGEET ME NIET,...
|
 |
Andretti,... lang wachtend en een beetje
moedeloos,...
|
 |
Hij is een hond die niet opvalt maar wel een echte schat
is,...
|
 |
Wat doen ze allemaal met me,...
|
 |
Gekke foto helpt misschien,...
|
 |
Ik
wil zo graag naar huis,...
|
 |
Oeps,...
|
 |
Duero verloor sinds zijn baasjes hem dumpte de helft van
zijn gewicht,...is uiterst dringend,..kwijnt werkelijk weg,...
|
Hoe gaat het met Batonneke in Nederland.......verhaaltje voor de mensen van Algeciras.
Lieve allemaal,
Baton is nu twee maanden in Nederland en woont bij mij in Hazerswoude
samen met mijn vijf lieve teefjes, twee daarvan komen ook van ACE, de
andere drie zijn ook honden die geen makkelijke weg in het leven hebben
moeten bewandelen.
Met vijf pittige dametjes, die heel goed weten hoe ze moeten overleven,
leek het mij niet verstandig om risico te lopen met nog een teefje.
Eenmaal door de voordeur wil ik nooit een hond meer wegdoen, dus ik
moest goed nadenken wat ik zou gaan doen.
Baton zat al heel lang in Algeciras, hij was mij al opgevallen en steeds
keerde ik terug naar zijn foto met beschrijving.
Dacht als mijn oude reu er niet meer is en hij is er nog, ga ik kijken
of hij in mijn roedel zal passen.
Daarvoor heb ik mijn aantal honden dat ik maximaal kan hebben
opgerekt naar zes, terwijl mijn maximum eigenlijk vijf honden was.
Heb er wel goed over nagedacht, kan ik het bolwerken, zowel fysiek als
financieel, past hij qua karakter wel hier, zou vooral hij hier gelukkig
kunnen worden, dat is uiteindelijk waar het om draait, maar ook
doe ik de andere honden er wel een plezier mee, een opdringerige reu
is ook niet waar ze op zitten te wachten en er zijn pittige dames bij.
Constant een huis met kibbelende honden zit ik ook niet op te wachten.
Al deze vragen, gedachten, afwegingen, heb ik eerst op een rijtje
gezet en de antwoorden die ik van ACE kreeg (met dank aan Ineke en
zeker ook Pia) hebben tot de uiteindelijke conclusie geleid, ik ga er voor.
Het voelde goed, steeds de video bekeken, hij was zo kalm, rustig,
vriendelijk, er zat geen kwaad in dat koppie.....
Op 26 oktober kwam hij aan in Rotterdam.
We hadden meteen die click met elkaar.....ook Baton voelde denk ik
dat het goed was, we zijn meteen aan het knuffelen geslagen... en
doen dat nog steeds elke dag... Bijna een dagtaak, want iedereen wil
dat natuurlijk ook. Je kunt in een goed geoliede roedel niemand
achter stellen, wat ik ook zeker niet wil.
Iedere hond heeft zijn eigen specifieke dingen vaak meegenomen uit hun verleden en dan moet je dat toch wat ombuigen.
Maar ja, ik ben ook niet perfect, dus we moeten samen toch van een
samengesteld gezin een geheel maken.
Dat lijkt ook goed te lukken......
Baton voelt zich hier veilig, geliefd en krijgt ook de rust die een wat oudere
hond zo nodig heeft. Hij geniet met volle teugen van het leven, van
de structuur die we hebben, de autoritjes, het wandelen in de polder,
de veilige thuisbasis, zijn hapjes en snoeperijtjes, kortom een leven
zoals iedere hond zou moeten kunnen krijgen.
Heeft hij ook min-puntjes, weinig, hij is wel slim, controleert goed of
niets vergeten heb om op te ruimen, vooral eten en pluche dingen in de
kamer, dan komt de Podenco naar boven, hij gaat daarop "jagen" anders
gezegd, hij gaat ze slopen. Krijgt ook eigen knuffels, die maakt hij meteen
"dood" dat wil zeggen kapot. Dus alleen als ik erbij ben mag hij er mee
spelen, ook de dames vinden dat het toch wel een leuk spel is....doen dus mee nu. Hebben dat eerder nooit gedaan, dank je wel Baton!
Twee Cairn Terriërs, een West Highland White Terrier , een Podenco
Portugues (ACE) en een kruising Yorkshire Terrier (ACE) zijn op ideeën gebracht!
Ook is Baton een stuk groter dan de dames, kan zo iets van de aanrecht
pakken en dan kunnen ze allemaal meegenieten....
Ben nog nooit zo opgeruimd geweest, wat je laat liggen.....ben je kwijt.
Buiten in de tuin kan Baton een partij hard rennen....de enige die hem
bij kan houden is.........de kruising Yorkshire Terrier, een klein razend rap
hondje, niet tuttig, heel lief, maar ook zo slim.....
Moet zelf dus alle zeilen bijzetten....in conditie blijven, lichamelijk en
geestelijk, houdt mij wellicht jong?
Verder loopt hij wel buiten aan de flexlijn, verwacht niet dat hij wegloopt,
maar......hij heeft Podencobloed, dus je weet het nooit, zeker met al
het wild in de polder plus nu weer dat vuurwerk.
Vind dat je geen risico moet lopen, je hond kwijt, daar moet ik niet
aan denken. Daar heb ik hem niet voor geadopteerd. Mijn andere
Podenco kan zeker niet los, schrikt ze, dat doet ze vaak buiten, heeft
ook op straat geleefd, raakt ze in een zgn. angstmodus en zou zo wegrennen.
Heeft geen moeite met aan de flexlijn lopen, ook zij vindt het prima.
Om toch gezellig met de honden te wandelen, ga ik in twee groepen,
dat wil zeggen de drie oudere samen en de jeugd, komt niemand te kort.
Hoop dat U allemaal een beetje inzicht heeft gekregen hoe Baton hier
leeft en hoe hij zich prima met zijn "harem" vermaakt, zonder ondergesneeuwd
te worden, daar is hij te lief voor. Is echt een gentleman.
Rest mij nog Heidi te bedanken voor haar goede zorgen voor/om Baton.
Zij heeft hem tot haar virtuele adoptiehondje gemaakt.
Heidi bedankt! Je bent een kanjer en je mag altijd deel uit maken van zijn
leven hoor, hij zit in je hart gebakken.
Ook gaat mijn dank uit naar al die mensen die hem met zoveel liefde
hebben verzorgd.
Fabienne ik ken je alleen van de site, je bent een bewonderenswaardige
vrouw met een ruim kloppend hart en ijzeren wil om zoveel mogelijk
honden te redden. Bedankt voor het redden van Baton.
Diep respect voor je.
Hartelijke groeten Anita Andela , Baton ( voor de Vlamingen Batonneke),
en de five Degrees....
Baton is nu twee maanden in Nederland en woont bij mij in Hazerswoude
samen met mijn vijf lieve teefjes, twee daarvan komen ook van ACE, de
andere drie zijn ook honden die geen makkelijke weg in het leven hebben
moeten bewandelen.
Met vijf pittige dametjes, die heel goed weten hoe ze moeten overleven,
leek het mij niet verstandig om risico te lopen met nog een teefje.
Eenmaal door de voordeur wil ik nooit een hond meer wegdoen, dus ik
moest goed nadenken wat ik zou gaan doen.
Baton zat al heel lang in Algeciras, hij was mij al opgevallen en steeds
keerde ik terug naar zijn foto met beschrijving.
Dacht als mijn oude reu er niet meer is en hij is er nog, ga ik kijken
of hij in mijn roedel zal passen.
Daarvoor heb ik mijn aantal honden dat ik maximaal kan hebben
opgerekt naar zes, terwijl mijn maximum eigenlijk vijf honden was.
Heb er wel goed over nagedacht, kan ik het bolwerken, zowel fysiek als
financieel, past hij qua karakter wel hier, zou vooral hij hier gelukkig
kunnen worden, dat is uiteindelijk waar het om draait, maar ook
doe ik de andere honden er wel een plezier mee, een opdringerige reu
is ook niet waar ze op zitten te wachten en er zijn pittige dames bij.
Constant een huis met kibbelende honden zit ik ook niet op te wachten.
Al deze vragen, gedachten, afwegingen, heb ik eerst op een rijtje
gezet en de antwoorden die ik van ACE kreeg (met dank aan Ineke en
zeker ook Pia) hebben tot de uiteindelijke conclusie geleid, ik ga er voor.
Het voelde goed, steeds de video bekeken, hij was zo kalm, rustig,
vriendelijk, er zat geen kwaad in dat koppie.....
Op 26 oktober kwam hij aan in Rotterdam.
We hadden meteen die click met elkaar.....ook Baton voelde denk ik
dat het goed was, we zijn meteen aan het knuffelen geslagen... en
doen dat nog steeds elke dag... Bijna een dagtaak, want iedereen wil
dat natuurlijk ook. Je kunt in een goed geoliede roedel niemand
achter stellen, wat ik ook zeker niet wil.
Iedere hond heeft zijn eigen specifieke dingen vaak meegenomen uit hun verleden en dan moet je dat toch wat ombuigen.
Maar ja, ik ben ook niet perfect, dus we moeten samen toch van een
samengesteld gezin een geheel maken.
Dat lijkt ook goed te lukken......
Baton voelt zich hier veilig, geliefd en krijgt ook de rust die een wat oudere
hond zo nodig heeft. Hij geniet met volle teugen van het leven, van
de structuur die we hebben, de autoritjes, het wandelen in de polder,
de veilige thuisbasis, zijn hapjes en snoeperijtjes, kortom een leven
zoals iedere hond zou moeten kunnen krijgen.
Heeft hij ook min-puntjes, weinig, hij is wel slim, controleert goed of
niets vergeten heb om op te ruimen, vooral eten en pluche dingen in de
kamer, dan komt de Podenco naar boven, hij gaat daarop "jagen" anders
gezegd, hij gaat ze slopen. Krijgt ook eigen knuffels, die maakt hij meteen
"dood" dat wil zeggen kapot. Dus alleen als ik erbij ben mag hij er mee
spelen, ook de dames vinden dat het toch wel een leuk spel is....doen dus mee nu. Hebben dat eerder nooit gedaan, dank je wel Baton!
Twee Cairn Terriërs, een West Highland White Terrier , een Podenco
Portugues (ACE) en een kruising Yorkshire Terrier (ACE) zijn op ideeën gebracht!
Ook is Baton een stuk groter dan de dames, kan zo iets van de aanrecht
pakken en dan kunnen ze allemaal meegenieten....
Ben nog nooit zo opgeruimd geweest, wat je laat liggen.....ben je kwijt.
Buiten in de tuin kan Baton een partij hard rennen....de enige die hem
bij kan houden is.........de kruising Yorkshire Terrier, een klein razend rap
hondje, niet tuttig, heel lief, maar ook zo slim.....
Moet zelf dus alle zeilen bijzetten....in conditie blijven, lichamelijk en
geestelijk, houdt mij wellicht jong?
Verder loopt hij wel buiten aan de flexlijn, verwacht niet dat hij wegloopt,
maar......hij heeft Podencobloed, dus je weet het nooit, zeker met al
het wild in de polder plus nu weer dat vuurwerk.
Vind dat je geen risico moet lopen, je hond kwijt, daar moet ik niet
aan denken. Daar heb ik hem niet voor geadopteerd. Mijn andere
Podenco kan zeker niet los, schrikt ze, dat doet ze vaak buiten, heeft
ook op straat geleefd, raakt ze in een zgn. angstmodus en zou zo wegrennen.
Heeft geen moeite met aan de flexlijn lopen, ook zij vindt het prima.
Om toch gezellig met de honden te wandelen, ga ik in twee groepen,
dat wil zeggen de drie oudere samen en de jeugd, komt niemand te kort.
Hoop dat U allemaal een beetje inzicht heeft gekregen hoe Baton hier
leeft en hoe hij zich prima met zijn "harem" vermaakt, zonder ondergesneeuwd
te worden, daar is hij te lief voor. Is echt een gentleman.
Rest mij nog Heidi te bedanken voor haar goede zorgen voor/om Baton.
Zij heeft hem tot haar virtuele adoptiehondje gemaakt.
Heidi bedankt! Je bent een kanjer en je mag altijd deel uit maken van zijn
leven hoor, hij zit in je hart gebakken.
Ook gaat mijn dank uit naar al die mensen die hem met zoveel liefde
hebben verzorgd.
Fabienne ik ken je alleen van de site, je bent een bewonderenswaardige
vrouw met een ruim kloppend hart en ijzeren wil om zoveel mogelijk
honden te redden. Bedankt voor het redden van Baton.
Diep respect voor je.
Hartelijke groeten Anita Andela , Baton ( voor de Vlamingen Batonneke),
en de five Degrees....
 |
| Ja hoor, die click was er meteen...... |
donderdag 26 december 2013
Fijne feestdagen van Josh
Ik ben afgelopen
vrijdag 20 december 2013 aangekomen in mijn nieuwe huis, mijn nieuwe
mand ligt zooooooo lekker! Oh ja, bij mijn nieuwe baasjes heet ik nu Joshi en
dat vind ik eigenlijk best een stoere naam…
Ik
moet nog wel een beetje wennen aan de onbekende woorden die ik hoor, maar ik leer erg
snel en mijn baasje moest wel
erg lachen
dat ik mooi kan zitten en een pootje geef.
Fijne feestdagen voor al mijn vriendjes in Spanje en
voor alle lieve mensen die zo goed voor mij hebben gezorgd!
Een
poot en een dikke lik! Joshi
dinsdag 24 december 2013
Rebbel vh Vuitton
We hebben Rebbel 25 augustus 2013 om 18.50 uur van het vliegveld Eindhoven
opgehaald.
Hij woog 8 kilo en was nog wel aan de schrale kant, maar na wat
darmprobleempjes hebben we tot nu toe alleen maar plezier van Rebbel.
Het is een machtige hond die heel leergierig is.
Inmiddels is Rebbel 7,5 maand en weegt bijna 20 kilo en we genieten van
elkaar.
Familie van Ringelesteijn
Navidad (Kerstmis)
Op 10 september mochten wij onze Carlos, die toen nog Navidad heette, ophalen op
vliegveld Eindhoven.
Navidad, een echte Kersthond! Nu we weer bijna Kerst gaan vieren is het hoog tijd voor een update!
Navidad, een echte Kersthond! Nu we weer bijna Kerst gaan vieren is het hoog tijd voor een update!
Carlos is een echt cadeau. Wat een fantastische hond! We zijn ongelofelijk blij met hem. Hij is vreselijk lief, super sullig, heel erg aanhankelijk, ontzettend braaf, hoewel hij weleens iets van het aanrecht pikt in een onbewaakt ogenblik. Maar ach, hij kijkt dan zo lief schuldbewust dat we het hem meteen weer vergeven!
Hij heeft een gehandicapt pootje waardoor hij minder makkelijk loopt. Maar we hebben een fantastische oplossing: hij draagt een schoentje als we hem uitlaten. (Die mocht hij overigens ook zetten voor Sinterklaas!) Met schoen rent hij als een malle en heeft nergens last van.
En hij heeft Leishmania. Gelukkig is het met medicijnen onder controle en gaat het heel goed op het moment.
Carlos is een waakhond van niks ;) maar een lievere vriend kun je je niet wensen. Wat een geluk dat we, toen we op vakantie in Spanje waren, 'toevallig' op de site van Ace terecht kwamen. We zagen zijn foto en hebben hem toen op kunnen zoeken in de Refugio. We waren meteen verkocht..
Carlos heet nu voluit: Carlos Henk Navidad de la Cala de Mijas. (Henk snap ik ook niet, maar was een idee van de kinderen.)
We zijn Fabienne en de andere mensen van Ace ontzettend dankbaar voor alle zorg aan onze hond besteed. We hopen dat in 2014 heel veel honden een goed thuis zullen krijgen en dat jullie de kracht en moed houden om door te gaan met dit fantastische werk!
Voor nu wensen we iedereen Feliz Navidad!
Een knuffel van Carlos
en groeten van
Valentin, Hanneke, David, Anne-Mei en Jian Ocheda
