Het zat er vol, en vol en vol,… Vele groten en
velen samen, elk hopend op die ene reddende hand,… Als je klein bent heb je
altijd geluk, of je een topthuis krijgt is af te wachten maar je blijft niet
achter in een dodencel, dat zeer zelden,… Maar Cornetto en Grace, zij
zaten daar samen en keken naar ons, niet wetend hoe zich te gedragen, onzeker
maar toch ook met hoop in de ogen,… Cornetto meer dan Grace, want
Grace ging achterin zitten, wetende dat zij weinig kans maakte,… Maar net
zij en Cornetto raakten me aan mijn hart,…
Cornetto een vriendelijk, gewoon lief hondje, en
Grace een Herder mixje, niet meer van de allerjongsten,… Toen we hen in
onze auto zetten, met een proper vers doekje onder hen, een propere
kooi, bij mensen die hen lief hadden, werden ze er beiden
stil van,… Een wereld van verschil maar wel een die belangrijk is,… Het
zou de jouwe maar eens moeten wezen,… Grace kreunde zacht en kon niet
geloven dat ze beiden mee mochten, de brave weerloze ziel die
daar door haar baasje werd gedumpt, opgegeven en achtergelaten
om te sterven in dat dodenstation,…
Vandaag zijn we weer enkele weken verder en wat
een kanjers zijn het toch,... Lief en vriendelijk, geen greintje kwaad zit
erin,… Ze zijn dankbaar gered te zijn en dromen elke dag een beetje meer van
wat morgen komen kan : een baasje die hen gelukkig maakt,…
Meer informatie over Grace vind je hier.
en over Cornetto hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten