In Memoriam Madi – 7.11.2019

In Memoriam Madi – 7.11.2019

2004-2019

Madi, ik had een projectje nodig … en dat werd jij … Ik haalde je op 28 november 2015 op in België (je was net een weekje in opvang gegaan). 

Als afgestoten hond van een jager, hield je leven van verwaarlozing, afwijzing en niet mee tellen, daarna helaas nog niet op. 

Je verleden had je permanent beschadigd op zowel emotioneel, geestelijk als fysiek vlak. Verlatingsangst, allergieën, infecties, zindelijkheid problemen, ziekte van Cushing, artrose, en algehele slijtage, werden 4 jaar mijn TLC project.

Telkens als ik dacht dat de eindbel had geslagen, knapte je weer op. Je vocht voor je nieuwe leven, gesteund door je adoptiezus Ayla (ACE Damante). Je liet weten dat jouw grenzen van “leefbaarheid” en “kwaliteit van leven” verder lagen. Hoe meer je emotioneel opknapte en van bange schuwe hond, een blijde onbevreesde allemans knuffelaar werd, hoe meer je fysiek aftakelde. Ook het moeilijke proces dat je niet meer alle wandelingen mee kon en ik met je adoptiezus Ayla, jou alleen thuis moest laten, doorstond je steeds beter. We vonden een protocol dat werkte, voor iedereen … En intussen had je anderen in je hart toegelaten en zij jou, en was de zorgkring om je heen vergroot. 

Je hield vol … jij taaie lieve Madi. En ik ook … 

Maar de fysieke aftakeling ging verder, en ik wachtte op een teken dat je het wilde opgeven, wilde niet dat leven beëindigen waar jij zo hard voor vocht. Tot het moment dat ik me realiseerde dat jij het nooit ging opgeven. Je wilde niet alleen gelaten worden. Je was een knokker en ging niet opgeven. 

Toen heb ik in je oren gefluisterd, dat ík je zou laten gaan … en dat je nooit meer alleen zou zijn. Want ik gunde je een waardige dood in mijn armen, omringd door liefde, wetend dat je daarna opgewacht en opgenomen zou worden door mijn andere roedel van hen die jou reeds waren voor gegaan. Tot in de eeuwigheid geliefd.

Madi we gaan je missen, en je zalige blik als je helemaal suf geknuffeld werd. Het wordt stil in huis zonder je gesnurk, en je tevreden knorretjes. De vele zachte ligplekjes die we voor je hadden gecreëerd worden voorlopig nog niet opgevuld. Zus Ayla heeft even de volle aandacht nodig.

Ace, bedankt voor jullie harde werk en het mogelijk maken van de adoptie van Madi. Haar wereld weer mooi maken was niet mogelijk geweest zonder jullie!

Angel