Zaterdag 8 september is het dan eindelijk zover. Vanaf
vandaag mag ik me volledig tot de ACE family rekenen.
Sinds 2015 zet ik me al in voor deze organisatie; ik zag via
facebook een oproep voorbijkomen waarin men huisbezoekers zocht.
Door een dame uit de regio ben ik ingewerkt, zij ging fijn
met mij samen de bezoeken verrichten. Veel van haar geleerd hoor 😊 Bedankt
Rita!
Maar al gauw waren er toch vragen van adoptanten waar ik zelf
toch ook wel nieuwsgierig naar was en dus besloot ik de stap te wagen om de
REFUGIO te bezoeken.
Ik was best wel zenuwachtig wat ik zou aantreffen, kan ik al
die emoties wel aan? Wat een ervaring was dat zeg!!!
Alle honden die daar zijn (en het zijn er echt veel) worden
zo goed mogelijk verzorgd. De eigenaresse kent ze allemaal bij naam. Meteen de
eerste kennismaking met Fabienne was ook zeer vriendelijk. De ongelofelijke
inzet die zij (en haar medewerkers) toont is met geen pen te beschrijven. Helaas
is er onder de Spaanse autoriteiten geen enkel begrip of medeleven en is het
knokken soms zeer zwaar.
Door het bezoek ben ik me steeds meer in meer in gaan zetten
en heb een fb pagina voor hondjes in opvang in NL en BE in beheer. Ik ervaar dat
vele honden op deze manier sneller geadopteerd worden. De honden leren kennis
maken met het normale leven en zijn dan beter voorbereid. De opvanggezinnen
doen zo ontzettend goed werk!!! HET ZOU FIJN ZIJN ALS WE WAT MEER OPVANG
GEZINNEN HEBBEN DUS MELD U AAN AUB 😊.
Omdat ik al zelf 2 hondjes had, is er bij ons thuis alleen
nooit een ACE hond gekomen, 2 hondjes in huis is mooi.
Helaas is afgelopen zomer onze eerste hond SKY overleden aan
hartproblemen. Wat kan dat ongelofelijk pijn doen zeg pff.
Nu zijn mijn man en ik helemaal verzot op de boomer hondjes
en wilde eventueel hetzelfde ras weer als maatje voor onze Joris
(Boomer)
En het moet zo zijn; begin augustus staat onze nieuwe
huisgenoot op de website. Brownie (was Osker)
Tja nu wist ik wat je als toekomstig adoptant doormaakt; je
wilt hem zo snel mogelijk thuis hebben.
Van allerlei nieuwe spullen gekocht; knuffels, mandje enz. Ik
leek wel zwanger 😊
De dag van aankomst duurde een eeuwigheid; Een lange autorit
van 2 uur, flinke vertraging van het vliegtuig uiteindelijk 2 uur. (Arme honden
en kat)
En dan het moment van in je armen sluiten, wat was ik
ontroerd. We hebben weer een heerlijk ventje in ons midden, hij doet het zo
ontzettend goed.
Ik ben al heerlijk aan het genieten samen met mijn man en
Joris.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten