Eerder deze week waren we uitgenodigd op een
congres over “Sacrificio ZERO” in de
talrijke dodenstations verspreid over heel het
land. Verschillende buitenlandse organisaties waren
uitgenodigd om een beeld te scheppen van het hoe en wat er in deze landen
ondernomen wordt om geen uitpuilende dodenstations te
hebben.
Ook waren er twee organisaties
uitgenodigd uit Madrid, waar de no-kill regel al van kracht
is. Deze stations puilen nu zo uit, ze zitten bomvol
met dakloze hondjes, het aantal Staffords en Pittbulls liep in no time
op tot 180,… Zij zitten daar nu, en maken weinig kans
op adoptie,… Maar de hokken zijn bezet,… Hun leven veroordeeld tot levenslang
achter tralies
Verder heb je over heel Spanje
verschillende no-kill dodenstations, waar de honden overal opgesloten zitten in
kleine hokken, aan hekken vast gemaakt zijn of met z’n
allen met veel te veel in een hok zitten,… Ook de gevaarlijke rassen stapelen er
zich op,… Het zijn schrijnende toestanden,…
Als de overheid eens zou willen
beginnen met het aanpakken van de kern, dat zou duizenden
levens redden,… Ik ben zeker voor no-kill, zo gaat het
ook in onze eigen organisatie, maar ik denk dat het tijd is dat Spanje wakker
wordt en de kern van de zaak aanpakt.
Daar heb ik dan ook mijn zegje over
gedaan,… De cultuur is de grootste boosdoener,…
Castreren en steriliseren, de mensen bewust maken en inprenten dat dieren meer
zijn dan een ding, en respect en zorg verdienen, dat
moet er gebeuren.
Het positieve was dat de stad Malaga
ons persoonlijk had uitgenodigd op dit pittige debat,... De Alcalde en de
Director de Medio Ambiente waren de hele dag aanwezig en hebben naar
ons geluisterd, ze willen zoveel mogelijk met ons samen werken, en dat is een
begin ! Ik ben hen dus enorm dankbaar,… Langzaam maar
zeker,…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten