vrijdag 14 september 2018

DAGBOEK - En daar ging mijn baasje,... Copper aan de poort afgegeven,...

Er volgde een heel verhaal,... Ze moesten terug naar hun land, en hadden hun hebben en houden aan de Costa del Sol verloren,… En nu moest hun enige hondje, dat ze een kleine twee jaar geleden van de straat gered hadden, er ook aan geloven,… Je weet niet wat je hier van moet denken, we zijn allemaal maar mensen en het geluk ligt op een klein plaatsje,… Elk leven heeft zijn ups and downs maar 1 hondje, hoe kan je dat niet redden,… 1 hondje waar je zelf voor gekozen hebt, is voor het leven, niet voor zomaar even,… Doe daar dan ook alles voor,… Maar neen, Bazinnetje bleef in de auto zitten en Baasje kwam Copper afgeven en overdragen op onze naam,… En toen begon het, de wereld van dit kleine, beschermde hondje stortte in als een kaartenhuisje,… Hij wrong zich in alle bochten, sloeg helemaal in paniek,… Het was hart- en hartverscheurend,… Hem zo te zien zitten in een hok,… En ook al zijn wij zo begaan met deze hondjes, het is en blijft een tijdelijke opvangplaats onderweg naar nieuw geluk,… En dat begrijpt een hondje dat uit een thuis komt niet, voor hem is de hel los gebarsten,… Een dag later, kregen we een telefoontje met de vraag hoe het met hem gaat,… En dan, dan krijg je van mij een zaligmakende uitleg,… Hoe denk je dat het met hem gaat ?


1 opmerking: