Je ben pas een week in NL en wat is dat heftig voor je geweest. Het enige dat je kende is het asiel, waar je opgroeide met je broer en zusjes en waar je helaas nooit uit kwam. En vanuit deze kleine wereld werd je opeens op het vliegtuig gezet en uitgeladen in een drukke onbekende wereld -> angst & stress!
Je kende niets van een huishouden, wandelingen, gebeuren op straat. Je durfde niet eens je behoefte te doen en deed het als niemand aanwezig was in de bench. We hadden echt met je te doen.
Maar gelukkig stelde je wel je volledige vertrouwen in ons en nu ben je al zindelijk, kan je een tijdje alleen zijn, spring je zo in de auto, je wandelt (nog steeds wel erg close) mee, geniet loslopend op de veilige plekken (moestuincomplex, bos, Waalnatuurgebied) en probeert onze oudere hondjes aan het spelen te krijgen. Ook onderging je de stad, de markt en kon je bijkomen op een terrasje.
Je maakt contact met onbekende mensen, maar vreemde honden ontmoeten, vind je nog eng (raar, want die zag je toch ook in het asiel?), maar dat komt met tijd en begeleiding (~hondencursus) vast goed.
Suus, wat zijn we trots op jou! Wat heb jij je snel ontwikkeld en wat ben je een ongelooflijk trouwe ziel. Je verdient een fijn baasje/familie die je onder zijn/haar/hun vleugels neemt, met jou op pad gaat en vooral heeel veel van je houdt.”
Meer informatie over Suzy vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten