Vlamir en Vega hingen ‘s morgens
samen aan de poort te wachten op onze
komst,… Tot onze grote verbazing maar ook opluchting, had Vlamir
een chip, dus namen we contact op met de eigenaar,... Deze
liet ons weten dat hij deze honden al lang geleden had weggegeven aan een vriend
van een vriend,… “Hier heb je zijn nummer” zei hij,… En weer hingen we aan de
telefoon,… Deze keer kwamen we bij een dame terecht,
de juiste persoon deze keer, en toen ze hoorde dat we klacht wilden neer leggen
voor het koudweg dumpen van de twee honden, vlogen de
verwijten en pittige uitdrukkingen in de rondte,… We
hebben het er bij gelaten, met een rechtszaak die maanden of jaren kan
aanslepen, zijn deze honden niet geholpen, tegen die tijd hopen we dat ze al
lang ergens gelukkig mogen zijn,… Ze zijn graatmager
en vielen bijna om van de honger,… Ze zaten vol ongedierte en waren vuil en
vies,… Dat is ondertussen allemaal verholpen, hun leven kreeg een nieuwe
wending,… Nu nog een Gouden Mand en dan kunnen ze hun verleden helemaal achter
zich laten,…
Vlamir
Vega
Geen opmerkingen:
Een reactie posten