Hier een berichtje van Veggie zelf !

22 Februari ging ik mee met het vliegtuig en ik was erg benieuwd waar ik terecht zou komen. Nou dat is me 100% meegevallen. Ik heb het erg naar mijn zin bij mijn nieuwe ouders. Ze zijn erg lief voor mij en hebben veel geduld. De eerste 10 dagen waren niet zo makkelijk want ik moest antibiotica slikken die Fabiënne bij de apotheek op het vliegveld had gekocht,want ik had toch bijna een longontsteking. Zo lief en bezorgd van Fabiënne van Ace Charity. Mijn ouders gaan iedere dag 2 keer 1 uur met mij naar het bos. In het begin met een lange lijn maar zo kon ik niet goed spelen met de andere hondjes. Toen het vertrouwen wederzijds was lieten ze me los en dat was heerlijk. Ik haal het niet in mijn koppie om weg te lopen want ik heb het zo fijn thuis. Ik eet lekker en sliep in mijn bench s'nachts naast mijn ouders maar ondertussen heb ik het voor elkaar om op bed tussen hun in te mogen slapen. Overdag mag ik op de bank of ik ga m'n mandje in in de huiskamer want ik wil natuurlijk alles weten, zien en volgen. Mijn ouders vinden mij erg slim wanneer ik ga zitten en liggen als ze mij dat vragen. Tja, ik doe alles voor lekkers hi hi. De laatste tijd had ik alleen veel meer trek in lekkers dan normaal en ik voelde mij niet helemaal mezelf. Mijn mama zei dat ik een grote meid ben geworden maar ik begreep niet goed wat zij bedoelde. Later zei ze dat ik loops was en ook dat begreep ik niet goed maar ik hoop dat ik me snel weer mezelf ga voelen al wordt ik nu wel extra verwend. Alles gaat dus goed met mij en ik ben zo blij dat mijn ouders Ace charity hebben uitgezocht voor mijn adoptie. 9 September gaan wij naar de reünie en dan zie ik iedereen weer en daar verheugen wij ons heel erg op. Tot dan misschien ben jij er dan ook? 
Van mij een pootje en een lik en van mijn ouders en grote zus de hartelijk groeten, Veggie, Hans en Ank Folten.