Hallo lieve dierenvrienden..
Ik vraag me af, hebben jullie dat ook, dat juist dat ene
hondje in jullie geheugen gegrift blijft staan, in mijn geval is dat Jimmy, mijn
tweede Cockertje.
Jimmy, die ik als pupje heb gekregen, een mooi
blauwschimmeltje, terwijl ik eerder nog zo tegen mezelf zei, ik never nooit een Cocker weer, dit naar aanleiding van mijn eerste Cocker, een rode, die ik na
vele bijtwonden en wat al niet helaas na vijf jaar moest laten inslapen op het
moment dat ie een infectie kreeg aan zijn tussenlippen, die moest ik dus 2x per
dag insmeren met zalf…., nou had net zo goed in een leeuwenkuil kunnen
zitten…
Maar goed, toch een Cockertje wederom, na 2 jaar kreeg ie er
een vriendje bij, Joris, die helaas op 9-jarige leeftijd is overleden…
En Jimmy, mijn klein dapper Cockertje, is ondanks zijn ziekte
van Cushing toch nog 16 jaar geworden, hij is dus er allang niet meer, maar
toch, nu het weer eerder donker is heb ik altijd nog een lantaarntje in de tuin,
doe ik dan een waxine lichtje in en het is nog steeds Jimmy zijn lampje.
Net als het bedje toen voor hem gemaakt waar mijn Cockerbende
nu op ligt, het is nog steeds Jimmy zijn bedje…
En, nu mijn oudste, Jo, ook zo langzamerhand minder word,
gaan mijn gedachten weer terug naar die tijd..
Jimmy, die gedurende het wandelen ineens linksomkeert ging
richting de auto, hij had er genoeg van!
Hetzelfde bemerk ik nu bij Jo, die ineens ook er zat van is
en richting auto gaat…
Jimmy heeft toen nog genoten van de kerstboom en Oud en
Nieuwjaarsdag, de dag daarna was het voor hem over en uit…
Ik hoop van ganser harte dat Jo ook nog een mooie tijd mag
hebben, daarbij, ik gun het mezelf ook een klein beetje…Bijgevoegd nog een foto
van Jimmy met zijn jasje aan door mij gemaakt van mijn oude bodywarmer,omdat het
toen zo koud was…
Lieve groeten van mij en de drie Spanieltjes, Jo, Jody en
Marie-Sol..
Tieske Nieland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten