maandag 22 augustus 2016

Luc en Diego vh Anton en Colorado

Luc en Diego


23 juni 2015: mijn vriend en ik hebben net te horen gekregen dat we inderdaad een nieuw huis krijgen, met een tuintje in een rustige buurt in Amsterdam. Maar ons oude hondje Eisa (bijna 17) heeft andere plannen. Als ik die avond thuiskom, heeft ze net een beroerte gehad en is al bijna in coma. De volgende dag hebben we haar rustig laten inslapen (met veel tranen...).

Ruim een maand later zitten we in ons nieuwe tuintje met een goede vriendin. Ze zegt dat bij haar in de buurt een mevrouw woont die twee honden heeft. Maar omdat ze ernstig ziek is, kan ze er niet meer goed voor zorgen. Of wij wellicht interesse hebben? Mijn vriend en ik kijken elkaar aan... Ja, dat hebben we, wel een beetje vroeg, na Eisa, maar we wilden toch twee honden. Dus besluiten dat we de volgende week een kijkje gaan nemen.

De volgende dag echter worden we gebeld door onze vriendin. Het zieke baasje is die nacht overleden! We besluiten direct naar het huis van de twee honden te gaan om te kijken of we ze leuk vinden. Voor 't raam worden we al opgewacht door Lucky en worden we verwelkomd met een vrolijke blaf. Als we binnen zijn, maken we kennis met de wat verlegen Diego. Hij is duidelijk aangeslagen doordat zijn baasje die avond overleden is. Na een korte kennismakingswandeling (die van beide kanten goed bevalt) en na goed overleg met familie en vrienden besluiten we Lucky en Diego mee te nemen.

Door de ziekte van het baasje is Diego een beetje te dik. We denken zelfs dat er een andere hond op zijn paspoortfoto staat! Maar niets blijkt minder waar. Na een streng doch rechtvaardig dieet is hij nu prima op gewicht en lijkt hij weer als twee druppels water op zijn pasfoto. Lucky is een vrolijke snuitert en vanaf het begin erg makkelijk in de omgang, zowel met ons als met andere honden en hun baasjes. Maar omdat we Lucky een ietsiepietsie te blije naam vinden, verandert dat al snel in het stoerdere Luc.

Nu, ruim een jaar later, kunnen we niet meer zonder elkaar. Luc wacht me trouw op achter het raam: hij weet precies hoe laat ik thuiskom van mijn werk. Diego staat dan al bij de deur voor de eerste begroeting. Omdat mijn vriend meestal thuiswerkt, zijn de honden eigenlijk nooit alleen. Ook gaan ze mee naar de boekhandel waar ik werk, en ook dat gaat erg goed! Vriendelijk naar andere honden, klanten en zelfs kleine kinderen. Ze mogen (bijna) alles met hen doen. Ook onze vaste hondenoppas Roberto belt regelmatig dat hij Luc en Diego mist: “Moeten jullie weer niet een keertje ergens heen, zodat ik op Luc en Diego kan passen?”.

We wandelen veel met Luc en Diego langs de Amstel in Amsterdam. Op een klein omheind stukje mogen ze dan een kwartiertje op konijnenjacht. Luc valt aan vanachter de bosjes, Diego houdt de voorkant in de gaten. Uiteraard wordt er geen konijn gevangen maar Luc en Diego komen altijd uitgeput en afgepeigerd én voldaan weer thuis. Daarnaast hebben we vrienden in de Achterhoek waar we op hun huis en hond Max passen, wanneer ze op vakantie zijn. Dan kunnen Luc, Diego en hun maatje Max helemaal losgaan! Het is prachtig om te zien hoe ze daar achter een ree aanrennen. Uiteraard geen partij voor hen! Luc en Diego zijn nu 7,5 jaar oud en we hopen nog lang en gelukkig samen met hen vele avonturen te beleven!


Chris van Dongen





Geen opmerkingen:

Een reactie posten