dinsdag 17 mei 2016

Api

Api is nu een half jaar bij ons en hier volgt ons verhaal hierover.

Met Api gaat het prima. Hij is een Spaanse charmeur, hij is heel aanhankelijk, best wel jaloers en begint een serenade te zingen als hij vindt dat hij eten wilt. Hij houdt ervan geaait te worden. Eigenlijk een heel makkelijke hond. Wel valt op dat hij nog steeds moeite heeft om naar je toe te komen als je op grond zit en roept. Ook heeft hij een eindeloze eetlust wat we oplossen met 2x per dag wat sperziebonen geven. Tot nu heeft hij geen last van zijn verwaarloosde breuken, hij loopt wat raar maar ach, dat hoort gewoon bij hem. We zijn dus ook niet terug naar de dierenarts geweest. Verder is hij kern gezond en hij zorgt ervoor dat iedereen hem erg lief en schattig vindt. Api loopt mij de hele dag achterna, zit ik te werken in de keuken ligt hij lekker in zijn mandje en als ik op de bank zit, ligt hij tegen mij aan. Ook vindt hij het prima als anderen hem aaien….aandacht is aandacht. ;-). Hij heeft een voorkeur voor het stelen van sokken en daar dan lekker op te sabbelen en aan mijn broekspijp hangen als hij vindt dat ik niet snel genoeg ben met eten geven. Buiten kan hij prima los, komt als je hem roept en loopt niet weg. Kortom….we zijn heel blij met hem en genieten elke dag van hem. 

Met vriendelijke groet, 


Arlene Lubbers

Dit was Api nog in de Refugio

En hier in Nederland waar hij ook naar de kapper gaat zoals jullie zien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten