23 december, bijna kerst en vele mensen aan de Spaanse Costa zijn bezig met de allerlaatste kerst inkopen. Iedereen kijkt uit naar het feest van gezelligheid, vrede, licht in duisternis en vooral bekend van de geboorte van Jezus. Voor de Spaanse honden is het verreweg tijd voor een feestje, zij vechten voor hun voortbestaan.
Vandaag zijn onze allereerste twee oud-studenten uit 2008, nog een aantal honden gaan redden uit de Spaanse honden hel. In het dodingstation Paraiso, paradijs in het Spaans, moeten de honden de laatste 10 dagen van hun leven flink afzien. Ten tijden van kerst dat velen een overvloed aan voedsel verorberen, zitten de honden in de perrera zonder eten, drinken, medische behandeling en warmte te wachten op hun dood.
Geen voer of water, maar vooral gebrek aan compassie voor de zieke, jonge, oude en zwakke hondjes is ten tijden van kerstmis harteloos. Aan Brigitte en Robin om dit keer de loodzware beslissingen te nemen tussen leven en dood. Met ruim 200 honden die hun leven niet zeker zijn hadden we slechts plaats voor enkele honden. Een kleine automobiel en beperkte plekken op het asiel konden we niet anders.
Jong, oud, zwevers en afgegeven door de baasjes zelf alles is mogelijk. Zo zaten er vele oud gedienden die voor wat voor reden dan ook niet langer meer welkom waren. Little bear en Lacy, broer en zus, twee trouwe oud gedienden waren nu vlak voor kerst afgedankt. Het feest wat men viert met familie, vrienden en ook dieren was helaas voor hen nu niet meer weggelegd. Andere ziek en sterk vermagerd hadden geen lichtpuntje tijdens de donkere dagen. Voor hen ligt er enkel een 10 daagse lijdensweg in het verschiet. De vele puppies die voor veel geld worden verkocht als kerstcadeau en in een impuls worden aangeschaft en over enkele weken, maanden wellicht jaren terug keren in de miserie van de perrera.
De spanning in het paradijs van dood en verderf is te snijden, veel geheimen deuren en strikt verboden voor ons. Wat er achter deze deuren schuil gaat is helaas de harde realiteit die ook met kerstmis in het vooruitzicht op volle toeren draait. Immers zijn dode honden hier meer waard dan levende en moeten oude en grote geworden honden worden omgeruild voor nieuwe jonge exemplaren. Een afdeling compleet met allemaal jonge puppen en een afdeling die niet meer gered kan worden, deze honden hebben hun tien dagen er op zitten.
Op het moment dat de eerste honden in de auto worden geladen stopt er een vader met zoon om een hond af te geven. Brigitte en Robin kijken er niet meer van op, maar wat er in de doos zit grijpt hun bij de keel. Een klein pupje van amper drie weken oud. Het krijgt dan ook de naam de Jezus het kerstkindje van deze reddingsmissie. In totaal nemen we tien honden mee in de kleine Auto.
Waarvan we hopen dat ze er allemaal doorheen komen.
Waarvan we hopen dat ze er allemaal doorheen komen.
Omdat kerstmis onder andere het feest van het licht is, hopen wij dat een ieder een kaarsje brandt ter nagedachtenis voor degene die we vandaag niet hebben kunnen redden, maar ook voor alle andere honden die hetzelfde lot hebben ondergaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten