Sevilla en Cordoba gaan we naar de 50 graden!
Het is onwaarschijnlijk en bovenal ondraaglijk.
Een alarmerende telefoon bracht ons op
de hoogte dat er al enkele dagen een zwangere mastin ronddoolde aan de
rand van een poligono in Alhaurin. Ze was
hoogzwanger.
We probeerden haar te vangen, maar
plots was ze nergens meer te zien, wat wilde zeggen dat ze bevallen was.
Ergens in deze hitte, maar waar? Een grote zoektocht
werd ingezet, echter zonder resultaat, tot enkele dagen
later het moedertje uitgeput aan de kant van de weg lag. Ze was gedeshydrateerd
en zwak. We wilden haar meenemen, maar ze verzette
zich in alle bochten omdat ze natuurlijk ergens pupjes had, maar eigenaardig
genoeg wilde ze ons ook niet laten gaan. Het leek of ze wilde dat we haar
volgden, wat we ook deden. Ongelooflijk maar waar: ze bracht ons midden in de
struiken tussen het hoge gras naar haar pupjes en keek ons met die grote droeve ogen aan, alsof ze zeggen wou: help me
a.u.b.? Ja, daar lagen haar pupjes, in een diepe kuil gegraven, waar geen mens
hen ooit zou kunnen vinden. Helaas waren 3 van de 4 pupjes al overleden in hun
nestje, eentje leefde nog. Dat ene pupje heeft nu de
beste zorgen en wordt met de fles grootgebracht. De andere pupjes hebben we, in
het gezelschap van de mama, weggedaan. Zij leek alles
goed te volgen en begreep wat er gebeurde, van a tot z… Toen haar pupjes in onze
handen waren, ging ze spontaan mee en zijn we meteen naar de kliniek gereden, waar bleek dat ze een baarmoederontsteking had en
ze met spoed geopereerd werd.
Van karakter is het alweer een bijzondere
hond, lief en zo attent, begrijpelijk en dankbaar. Wat een goede ziel! Laten we
hopen dat haar enige kleintje het halen mag. Het zou haar zoveel geluk brengen,
de arme mama, die in deze hitte zo probeerde haar pupjes te redden. Dit kan
helaas niemand trotseren en zonder verzorging of water heb je als dier al
helemaal geen kans…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten