dinsdag 28 juli 2015

Hoe het gaat met kleine Samu.

Wij mochten onze nieuwe vriend op 3 juli heel vroeg in de ochtend, om half 3, ophalen op Schiphol. Wat duurt wachten toch lang als je ergens erg naar uitkijkt. Gelukkig kwamen de hondjes al snel door de schuifdeuren gereden en mochten we kennis maken met Samu. Een hondje, veel kleiner dan verwacht, kwam trillend uit de bench gekropen. Samu was op dat moment 7 maanden en geboren in het asiel. Als je nooit iets anders hebt gezien dan het vertrouwde asiel, dan is deze reis een hele onderneming. We hebben hem naar de auto gedragen en lekker op schoot genomen. Ik heb die nacht beneden geslapen, en hij kroop gelijk naast me: dat had hij al snel door!
In eerste instantie zochten Samu en mijn andere hond Rano - twee jaar geleden geadopteerd vanuit Portugal - elkaar niet echt op. Dat was jammer, want Samu was eigenlijk gekomen voor Rano: die vindt het echt heel naar om alleen te zijn, maar met andere honden erbij vindt hij het wel prima. Gelukkig duurde dat niet lang en nu 3 weken later wijken ze niet meer van elkaars zijde :)
Ook de kinderen waren gelijk helemaal verliefd op lieve Samu: qua formaat een perfect hondje voor kinderen. Het is duidelijk te merken aan Samu dat hij in het asiel is opgegroeid, alles is spannend. De eerste dagen wilde hij niet naar buiten, maar stukje bij beetje ontdooit hij. Soms ineens met drie stappen tegelijk, om dan weer twee stappen terug te doen. Hij heeft ontzettend veel steun aan Rano en met hem erbij gaan we rustig aan de wereld verkennen. We hebben de tijd, hij hoeft immers toch nergens meer heen :) Ondertussen zijn we al zover dat hij op vertrouwde plekken en als het rustig genoeg is los mag lopen om te laten zien wat een heerlijke jonge hond hij eigenlijk is: en wat kan hij rennen, gek doen en spelen! En wat is het toch genieten om zo’n hondje te zien ontdooien :) Ook kan hij al een paar uurtjes alleen blijven met Rano, en Rano vindt het nu niet meer erg om alleen te zijn. Rano blij, wij blij en op veel momenten is ook Samu blij :)
Bedankt ACE, voor de goede zorgen voor onze Samu en de interesse in hem nu hij bij ons woont. Dat geeft het prettige gevoel dat we er niet alleen voor staan en als er hulp nodig mocht zijn we ergens kunnen aankloppen. 









Geen opmerkingen:

Een reactie posten