Daisy (voorheen Delfina)
Exact een jaar geleden kwam Daisy aan op
Eindhoven. Een angstig hondje, die het liefst terugvluchtte in haar reiskooi,
terug naar het voor haar veilige Spanje!
Een jaar later is het een heel ander
hondje! Ze is een pittig grietje, een kleine dondersteen.
Ze blijft wat terughoudend naar vreemden,
maar naar ons toe is ze super aanhankelijk.
Met onze andere hond Sander gaat het goed.
Ze kunnen het gelukkig prima met elkaar vinden.
Slapen samen, spelen samen, rennen samen
naast de fiets etc.
Sander loopt eigenlijk altijd los en met
Daisy zijn we aan het oefenen. Hier in de buurt kan ze tegenwoordig wel loslopen, maar je moet
wel heel goed opletten dat ze geen kat of vogel ziet.
Als zij hem eerder spot dan wij, dan gaat
de knop om en gaat ze erachter aan. Bovendien maakt ze dan een lawaai echt niet
normaal, een hoog nerveus blafje dat je door merg en been gaat.
Menigeen kijkt uit het raam wat er nu in
hemelsnaam aan de hand is.
Daisy is behoorlijk waaks en neemt Sander
daarin mee! Een voordeel, want Sander is eigenlijk een stuk alerter geworden. Samen
stormen ze nu op het gevaar af. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat er zo maar
vreemde honden door de straat lopen of erger nog: dat er zomaar een kat door de tuin durft te lopen!! Dan gaat
alarmstufe 1 in werking!
Ze zijn ook mee geweest op vakantie en dat
ging uitstekend. Ze kunnen rustig samen in een huisje of op een hotelkamer blijven en
maken niks stuk of blaffen niet. Echt voorbeeldig!
Enige nadeel is dat Daisy in de auto vaak
misselijk wordt. Het gaat wel steeds beter, maar uiteindelijk moet ze toch
altijd wel een keertje spugen.
Op de snelweg gaat het wel goed, maar ja
die loopt niet rechtstreeks van ons huis naar het vakantieadres!! Dus het
laatste stukje kan het dan toch nog misgaan.
Op de ACE dag zag Daisy de twee personen
die in Algeciras in het asiel werken en ze herkende hen gelijk. Vond ik wel bijzonder
om te zien, juist omdat ze naar vreemden toe niet zo toeschietelijk is. Beiden zijn het hele
blije honden en we zijn heel gelukkig met ze.
De match tussen Sander en Daisy is
uitstekend, echt vanaf het begin al.
Met spelen is Daisy de felste van de twee.
Als ze Sander eenmaal gevloerd heeft (en dat lukt haar bijna altijd, want ze
bijt in alles wat ze maar te pakken kan krijgen: poten, staart, oren,
geslachtsdeel, maakt haar niets uit. Alles wat uitsteekt wordt te grazen
genomen), duikt ze er als een soort pitbull bovenop. Maar als
het Sander teveel wordt krijgt ze ineens een knauw van hem en dan weet ze: nu
moet ik stoppen.
Ik hoop dat jullie nog heel veel honden
aan een mooie toekomst zullen helpen. Het resultaat van jullie goede werk is op
de ACE-dag heel duidelijk te zien. Wat een vrolijke, blije honden allemaal.
Klik hier om een filmpje van Daisy en Sander te bekijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten